NME-centrum is nu helemaal bij

Officieel werd het bijenpaviljoen in de vlindertuin bij het Natuur- en Milieu Educatief (NME) centrum op 12 april jl. geopend door burgemeester Attema, maar bijen waren er toen nog niet. Dat is inmiddels wel het geval. In een beschut hoekje van de natuurtuin huizen nu tussen de 80.000 en 100.000 bijen in de twee kasten, die geplaatst zijn met medewerking van de Ridderkerkse bijenhouders Jan Tuin en Wim Kock. Zij zien de bijen het goed doen in het Reijerpark. “Het is geen toplocatie, maar de bijen redden zich hier wel” aldus de imkers.

Een plek voor bijen bij het educatief centrum stond al langer op het verlanglijstje van de stichting NME Ridderkerk. De bloemrijke vlindertuin werd eerder voorzien in een insectenhotel. “Daarnaast zagen we ook bijen als een verrijking voor onze tuin. Dat vraagt expertise en daar hebben we gelukkig de juiste mensen voor gevonden” zegt stichtingsvoorzitter Rinus Hitzert.

Voor de bijen werd een soort houten abri gebouwd door Piet Verwaal, onderhoudsmedewerker van de Dierenbescherming Rijnmond, die namens deze NME-partner het bijenpalviljoen naar eigen ontwerp realiseerde van sloophout, compleet met verhoogde opstelplaatsen voor de bijenkasten en een materialenhok voor de imkers. De bijen kunnen er aan een zijde in en uit vliegen, terwijl men van de andere kant veilig naar dit drukke vliegverkeer kan kijken. “Bijen hebben hun vaste routes. Zolang je ze daarin maar niet hindert negeren ze je helemaal” weet Wim Kock.

Om die reden is er ook voor extra hoge beplanting gezorgd aan de zijde van het fiets/voetpad dat buiten het hek langs de vlindertuin loopt. De bijen moeten daardoor hoog klimmen en komen daardoor niet in conflict met passanten. “Maar het is niet aan te raden om hier aan de andere kant pal voor de kast te gaan staan” wijst Jan Tuin op het waarschuwingsbordje dat aan de zijkant van het bijenpaviljoen bevestigd is.

Grote afstanden

Bijen leven gemiddeld maar zes weken, maar de bijenpopulatie zal het hele jaar actief zijn bij temperaturen boven de tien graden. Bij kouder weer blijven ze binnen. Met de honingvoorraad als voedingsbron wordt dan gezamenlijk de binnentemperatuur gehouden op zo’n 37 graden. De ervaren bijenhouders verwachten niet dat er veel honing op deze locatie geoogst kan worden: “Daar moeten ze te veel voor vliegen.

Bijna alle energie die ze nodig hebben voor het halen van de nectar wordt verbruikt voor het heen en weer vliegen.”Met de zoektocht naar geschikte bloemen kan tot drie kilometer overbrugd worden. In particuliere tuinen vinden ze nog maar zelden iets van hun gading. “Mensen willen geen onkruid of
wilde bloemen. Dat zie je ook in de plantsoenen en grasvelden. Alles wordt keurig en wat de bij betreft te vaak gemaaid. Er is vrijwel geen grasveld waar ze nog klaver kunnen vinden” merkt Wim Kock op.

Kwalijker dan de betontuintjes en eenheidscultuur zijn het gebruik van bestrijdingsmiddelen en gemanipuleerde gewassen. “Koolzaadplanten waren vroeger heel aantrekkelijk voor bijen. Nu zijn ze zo gemanipuleerd dat er geen bij meer op af komt” wordt als voorbeeld gegeven.

Gelukkig zijn er ook positieve ontwikkelingen. Het natuurlijke beheer van het Waalbos geeft nieuwe kansen voor bijen. Bij wijze van proef hebben de Ridderkerkse imkers daar twaalf kasten geplaatst voor bijen die zich er te goed moeten kunnen doen aan de honingklaver. Later zal met de beheerders van dit gebied geëvalueerd worden of hier een vervolg aan kan worden gegeven.

De kasten bij de vlindertuin zijn al zeker een blijvertje. Het idee is om er volgend jaar een kijkkast aan toe te voegen, zodat men aan belangstellenden kan laten zien hoe het er in een bijenkorf toegaat. Het verhaal van de bloemen en de bijen wordt ook verteld met een nieuw informatiebord. Dit bord is in ‘huisstijl’ van het NME-centrum vervaardigd door MU Creative Cosultants, die eerder ook tekenden voor gelijksoortige borden bij de vlindertuin en het insectenhotel. Een volgende stap wordt een ‘bijenkroeg’; een klein stroompje water voor de ontwikkeling van nat mos of een langzaam druppelend takje, waarvan bijen moeten kunnen drinken.