Caroline Mom beeindigt turncarrière op AHOY-cup

RIDDERKERK - Turnster Caroline Mom beëindigde laatst bij de AHOY-Cup haar (landelijke) turncarrière na twintig jaar. ,,Met haar moeder Gina, die ook al van jongs af aan lid is van OKK en mij als vader, sportleraar en turntrainer van de selectie, was het eigenlijk onvermijdelijk dat Caroline begon met turnen zodra dit kon”’, vertelt haar vader Hans Mom.

,,Aanvankelijk was ze lang niet de beste, maar mocht wel wedstrijden doen binnen het rayon. Ze deed het redelijk goed, eindigde vaak in de middenmoot en maakte goede vorderingen. Daardoor mocht ze uiteindelijk toch doorstromen naar de A-selectie. Vanaf het jaar dat ze negen werd, ging ze ook regionaal en later landelijk meedoen in de verplichte oefenstof. Buiten een paar bronzen medailles in de eerste jaren bleek het voor haar moeilijk om het podium te bereiken, hoewel ze regelmatig in de finale belandde. Brug en sprong waren al snel haar favoriete onderdelen, maar ook op balk en vloer kon ze goed uit de voeten.”

,Toen het systeem Nationale Wedstrijd sport (NWS) werd ingevoerd, werd Caroline ingedeeld in de categorie NWS1 die later overging in de tweede divisie. Daar had ze stevige concurrentie, maar wist ze soms op sprong iedereen met haar tsukahara’s te verslaan. Ze veroverde diverse medailles met als beste prestatie een zilveren medaille op een halve finale. ,,De komst van trainster Anouk Dries had daar zeker iets mee te maken. Zij zorgde ervoor dat Caroline moeilijkere oefeningen ging turnen en samen met de goede choreografie, verzorgd door Heleen Bervoets, lukt het nu ook op vloer om goed te scoren. Caroline besloot na de HAVO in de voetsporen van haar vader te treden en ging studeren aan de HALO, waar ze in vier jaar tijd haar diploma voor gymdocent behaalde. In die tijd behaalt ze ook haar meeste gouden medailles. Vorig jaar bereikte ze voor de tiende keer de finale, zelfs met toestelfinales op sprong en vloer en had daarmee haar einddoel bereikt.”

Met tien finales op zak, besloot ze afgelopen seizoen toch nog een jaar door te gaan. Tot tweemaal toe raakte ze geblesseerd, iets waar ze daarvoor nauwelijks last van had gehad. Toch wist Caroline in januari net op tijd hersteld te zijn om zich via de regiowedstrijd te plaatsen voor de landelijke wedstrijden. Bij de kwartfinales draaide ze misschien wel haar beste wedstrijd ooit en veroverde zilver. In de halve finale werd het tot aan het einde toe spannend, maar ondanks een minder hoge score bij brug reikte ze tot aan de twaalfde plek. Net voldoende voor het behalen van haar elfde finale, met als toetje een toestelfinale op sprong.

De finale in Hoofddorp had haar laatste wedstrijd moeten worden. Ze turnde een uiterst stabiele wedstrijd en werd verrassend zevende in het eindklassement, de hoogste plaats van haar finales in de tweede divisie. Daardoor mocht ze ook meedoen aan de AHOY-Cup, iets wat ze nog nooit bereikt had. Met haar trouwste supporters, haar moeder en haar vriend Sytse op de tribune werd ze daar 29e. Ze sloot de wedstrijd af met een nieuwe combinatie op brug: los-om tot handstand-reus-salto hele schroef af. Al met al een mooie beloning voor haar jarenlange inzet en gedrevenheid. Ze blijft nog eenmaal per week turnen en zal misschien nog wel eens een competitiewedstrijd doen voor OKK, maar ze zal zich vooral op het lesgeven bij de selectie gaan richten.