Afbeelding

Koos van der Perk (66)

Algemeen

Waar kennen we jou van?

Ik begon op mijn vijftiende als leerling telegrambesteller in Ridderkerk en ik ben daarna postbode geweest tot 2005.
Ik heb vooral in Rijsoord en Slikkerveer de post bezorgd. Ik ben met mijn 55e met de VUT gegaan. Dat kon toen nog.
Na die tijd is er ook veel veranderd bij de post.
Tegenwoordig werk ik als vrijwilliger bij kringloopwinkel Noorderweg.

Hoe was het om postbode te zijn?

Ik heb het goed naar mijn zin gehad bij de post.
Ik genoot van de vrijheid en de collegialiteit.
Het weer is een onderdeel van het werk en natuurlijk is het niet altijd leuk als de regen met bakken uit de lucht komt, maar het hoorde er gewoon bij.
We deden ook altijd veel moeite om de juiste post bij de juiste mensen te bezorgen, ook als het adres niet klopte. Meestal kende je de namen met bijbehorende adressen wel uit je wijk. Dus ik zag al snel als het adres niet klopte.

Kom je vaak mensen tegen die jou 'ergens' van kennen?

Ja, heel vaak. Meestal blijft het bij gedag zeggen, maar overal zie ik bekende gezichten. Zeker nu ik in de Kringloopwinkel werk.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben 42 jaar getrouwd met Jenny. We hebben drie dochters en één zoon. Eén dochter woont nog thuis. En inmiddels hebben we alweer vijf kleinkinderen.

Waar heb je heel hard om gelachen?

Tijdens mijn laatste dag bij de post wilde mijn vrouw en mijn kinderen een geintje uithalen. Ze beplakte alle brievenbussen bij de flats aan het Seringenplantsoen met doorzichtig folie. Jammer voor hen, nam mijn collega deze wijk over. Hij heeft er extra lang over gedaan om eerst alle folie te verwijderen voordat hij de post kon bezorgen. Gelukkig kon hij er om lachen.

Wanneer was je het gelukkigst?

Toen de kinderen geboren werden. Kinderen verrijken je leven.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Mijn vader is in 2009 overleden. In die jaren ervoor ging hij steeds verder achteruit. Dat was een lijdensweg en heel verdrietig om te zien.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Mijn vrouw heeft slechte knieën. Ik hoop dat ze daar nog eens wat aan durft te laten doen, want ik zou heel graag naar Oostenrijk willen.

Waar word je verlegen van?

Ik sta niet vaak met mijn mond vol tanden, maar ik maakte eens mee dat ik een expresbrief bezorgde bij een dame die in haar peignoir de deur opendeed en toen ze een handtekening moest zetten, viel deze open. Ja, toen wist ik echt niet waar ik moest kijken.

Welk talent zou je willen hebben?

Mijn broer Jan is heel goed in Kaligrafie. Dat zou ik ook wel willen kunnen.

Wie zou je voor een dag willen zijn?

Ik ben heel tevreden met mijn eigen leven. Ruilen met een bekend acteur of de koning? Nee hoor, dat lijkt me niets.

Hoe sta je 's morgens op?

Ik ga pratend naar bed en sta pratend op. Meestal rond een uur of acht. Ik begin de dag met koffie en een sigaret en vervolgens check ik mijn mail.

Wat zijn je hobby's?

Ik zing bij een mannenkoor in Dordrecht.

Wat zijn je angsten?

Dat ik net zoals mijn vader zal gaan tobben met mijn gezondheid.

Wat vind je stom?

Rotzooi op straat. Er staan vaak op vele plekken prullenbakken en dan ligt er nog van alles naast.

Waar kijk je naar op televisie?

Wij hebben geen televisie vanwege onze geloofsovertuiging. Ik puzzel graag en ik ben veel bezig op de computer.

Wat staat er in het laatste WhatsAppje dat je hebt gekregen?

Ik heb geen smartphone. We hebben een Nokia die we meenemen als we de deur uitgaan voor noodgevallen. Aan een smartphone heb ik geen behoefte.

Wat is je favoriete quote?

'Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'. Je hoeft jezelf niet anders voor te doen dan je bent.

Ook iemand voor deze rubriek opgeven? Mail dan naar astrid@baruitgeverij.nl

Advertenties uit de krant