Jitske van Gemerden (45)

Waar kennen we jou van?

Ik ben een geboren en getogen Ridderkerker. Sinds zes jaar ben ik postbode in Ridderkerk-Oost. Daarnaast doe ik vrijwilligerswerk op begraafplaats Vredehof. Ik schilder de teksten op oude grafstenen opnieuw.

Hoe is het om postbode te zijn?
Het is mijn roeping (lachend). In het begin vond ik het zwaar werk, maar daar wende ik snel aan. Ik blijk veel meer een mensen-mens te zijn dan ik dacht. Het fijne van postbode zijn, is dat ik kan verbinden. Zo was er een man bij wie de computer was vastgelopen en ik wist toevallig dat er verderop een jongen woonde die daar weer heel handig mee omgaat.
Kijk, slagregen is niet fijn – dan verpulverd de post onder je handen – maar daartegenover staat dat ik nooit meer ziek ben. Ik ben altijd buiten.

En je vrijwilligerswerk?
Ik heb een burn-out gehad. Ik kreeg in een korte tijd veel met de dood te maken. Zo sprong er een vrouw van een flat toen ik net langs kwam. Ik heb de vrouw gereanimeerd, maar de beelden bleven op mijn netvlies staan. Mijn vader overleed en ik maakte nog meer mee op dit gebied. Ik kwam opeens veel op Vredehof en merkte dat ik daar rust vond. De advertentie in De Combinatie dat ze vrijwilligers zochten, kwam voor mij op het goede moment. Het voelt als een therapie.

Kom je vaak mensen tegen die jou 'ergens' van kennen?

Als ik mijn 'bedrijfskleding' niet draag, weten mensen vaak niet waar ze mij van kennen.

Hoe is jouw gezinssituatie?

Ik ben getrouwd met Alex. We hebben een zoon van 22 en een dochter van 19 jaar. Ook hebben we twee honden.

Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Het knutselen met mijn vader.

Waar word je gelukkig van?

Als mensen aandacht voor elkaar hebben, elkaar proberen te begrijpen.

Waar ben je verdrietig om geweest?

Tijdens de burn-out. Ik ben door een diep dal gegaan en heb veel aan zelfonderzoek gedaan. Nu heb ik rust gevonden en kan ik me beter in een ander verplaatsen.

Wie is je grote voorbeeld?

Mijn moeder, omdat ze altijd klaar staat voor een ander. Maar ook zieke mensen die desondanks alles uit het leven halen.

Welke toekomstdromen heb je nog?

Ik wil graag mensen helpen om ook de rust te vinden. Mijn eigen ervaringen delen. Ondersteuning bieden bij angsten en fobieën.

Waar word je verlegen van?

Van dit interview. Ik vond het erg leuk dat ik getagd werd op Facebook, maar het maakt ook verlegen.

Wie zou je voor een dag willen zijn?

Dat zijn veel verschillende mensen.Maar het werk wat jij doet, zou ik ook weleens willen doen. Heerlijk dat je mensen het hemd van het lijf kan vragen.

Hoe sta je 's morgens op?

Om 6.30 uur. Ik start graag rustig op.

Waar heb je voor het laatst hard om gelachen?

Ik lach zo vaak. Ik zou zo geen specifiek moment kunnen noemen.

Wat zijn je hobby's?

Ik doe aan hardlopen. Door de burn-out heeft het op een lager pitje gestaan, maar ik heb nu net weer een kwart marathon gelopen, dus ik ga weer de goede kant op.Ik lees veel en ik ga graag met vrienden een borrel drinken of dansen.

Wat zijn je angsten?

Vroeger om te zwemmen. Ik heb geen diploma's, maar ik weet hoe ik mezelf drijvend kan houden op mijn rug.

Wat vind je stom?

Dat mensen zo snel veroordelen. En kwetsende reacties via soical media.

Waar kijk je naar op televisie?

Ik kijk graag naar films met inhoud. Zoals films over de oorlog of Green Mile van Stephen King.

Wat staat er in het laatste WhatsAppje dat je kreeg?

Dat was een bericht van mijn vriendin Jacqueline. Zij is ook postbode en vroeg of ik haar kon helpen met de post. Dat doe ik uiteraard.

Wat is je favoriete quote?

Luctor et emergo. Het betekent: Ik worstel en kom boven.