KD 1 juni 2017: Femke kreeg een maagverkleining

Een maagverkleining doe je niet zomaar even. Het is een heftige ingreep. Femke Wesdijk (30) uit Barendrecht onderging de operatie twee jaar geleden. ,,Mijn leven is veranderd, maar ik ben er nog niet."

Door Astrid Potuijt

Femke woont in een gezellig huis. Veel roze details sieren de woonkamer. Terwijl Femke thee zet, bekijk ik de foto's die aan de muur hangen. Pas later realiseer ik me dat het foto's van Femke zelf zijn. Ik herken haar nauwelijks. ,,Het kon me allemaal niets schelen", legt Femke uit. ,,Ik was veel te zwaar, ik vond mezelf niets waard. Dus waarom zou ik moeite doen om er leuk uit te zien? Sinds kort heb ik langer haar en besteed ik meer aandacht aan mijn uiterlijk."

Openhartig vertelt Femke haar verhaal. ,,Het pesten begon in groep zes. Daarvoor was ik een kind als vele anderen. Enthousiast, spontaan. De reden van het pesten werd me nooit duidelijk. Het zorgde er wel voor dat ik erg onzeker werd en in mijn schulp kroop. In de derde klas van de middelbare school stopte het pesten, maar met die onzekerheid kwam het niet goed. Ik werd ook zwaarder en zwaarder. Rond mijn negentiende studeerde ik aan de PABO en zorgde ik niet goed voor mezelf. Ik ging bijvoorbeeld te vaak naar de McDonald's. Ik wilde mezelf tracteren om me beter te voelen en dat deed ik niet door bijvoorbeeld een nieuw shirtje te kopen, altijd weer eten. Ik had ook geen puf om te gaan sporten en zo belandde ik in de bekende negatieve spiraal. Uiteindelijk woog ik 114 kilo. Ik vergoelijkte mijn eigen gedrag hierin door excuses te bedenken. Zoals: zware botten, mijn bouw etc. Ik zocht het in ieder geval niet bij het eten. Door mijn gewicht kreeg ik vervelende opmerkingen naar mijn hoofd. Ik denk niet dat mensen dat altijd bewust doen. Maar toch is het heel naar als je mensen hoort zeggen: 'Zij daar, die dikke meid'. Maar je ziet mensen naar je kijken als je een patatje eet. Je ziet ze denken. En het stomme is dat ik dat ook begrijp. Je wilt niet kijken, maar je doet het toch. Je zet toch je vraagtekens bij zo'n dik lichaam."

,,Ik sportte heel veel, maar het zette geen zoden aan de dijk. Ook diëten hielp niets. Het ging ook ontzettend langzaam. Drie kilo kwijt in drie maanden tijd bijvoorbeeld. Rond mijn 24e jaar begon ik na te denken over een maagverkleining."

Een maagverkleining is nogal een ingreep. Femke moest er dan ook heel goed over nadenken. Ze twijfelde erg of het wat voor haar was. Haar onzekerheid en minderwaardigheidscomplex zorgde ervoor dat ze eigenlijk vond dat ze het niet waard was.
Er ging twee jaar overheen tot ze er echt werk van ging maken. Gesprekken met een psycholoog volgden. Maar ook gesprekken met artsen. Deze operatie krijg je niet zomaar. ,,Ik had ontzettend veel twijfels. Werd heel zenuwachtig, maar uiteindelijk zette ik toch de stap." Ik kreeg ook veel steun van mijn ouders en broer, maar zij konden deze beslissing natuurlijk niet voor mij maken.

,,Na de operatie was ik vooral heel erg misselijk. Ik vroeg me ook regelmatig af waar ik aan begonnen was. In het begin kon ik alleen gepureerd voedsel eten. Na de derde week begon ik alweer heel rustig met sporten in de sportschool. Ik kreeg daar hele goede begeleiding. De kilo's vlogen eraf. Ik ging van maat 52 naar maat 38 in anderhalf jaar tijd. Ik weeg nu 65 kilo. Na een half jaar startte ik met hardlopen en ook dat ging heel voorspoedig. Je kunt wel zeggen dat mijn leven vanaf de operatie honderdtachtig graden draaide. Ik deed mee aan de Ladiesrun en de Zuiderparkloop."

Maar Femke ziet zichzelf nog niet altijd als dat slanke meisje. ,,Het is heel raar dat ik in mijn hoofd soms nog zwaar ben. Ook mijn onzekerheid is nog lang niet helemaal weg. Inmiddels heb ik wel een beter sociaal leven dan ik ooit had. Maar ik vind het nog steeds lastig om mezelf echt te geven en mensen toe te laten in mijn leven. Het maakt het er ook niet makkelijker op dat ik  er sinds kort voor uit durf te komen dat ik op zowel mannen als vrouwen val. Het is vrij verwarrend, maar wel nodig om het de wereld te laten weten. Toch gaat het de goede kant op en met behulp van een psycholoog kom ik een heel eind. Ik heb vriendinnen waarmee ik ga stappen. Maar er zijn ook nog genoeg momenten dat ik graag op stap zou willen, maar niet weet met wie."

Femke mag maar duizend calorieën per dag. Natuurlijk maakt ze soms uitzonderingen en kan ze ook wel bang zijn dat het weer de verkeerde kant op gaat. Ze moet zich aan allerlei eetregels houden voor de rest van haar leven. ,,Maar dat is het allemaal waard", zegt ze.

In contact komen met Femke? Mail naar astrid@baruitgeverij.nl en ik zorg ervoor dat je bericht bij Femke terecht komt.

Bij ernstig overgewicht wordt steeds vaker gekozen voor een maagverkleining. Hierdoor kun je niet zoveel meer eten als met een normale maag. Het doel van een maagverkleining is een vermindering van je lichaamsgewicht. Een maagverkleining is een ingrijpende operatie, waarvoor je in een goede conditie moet zijn. Bij bijvoorbeeld hartklachten is een maagverkleining een te groot risico. Voordat je een maagverkleining ondergaat worden daarom verschillende onderzoeken gedaan.