Afbeelding

Facebookverslaving

Algemeen

Ik ga je verwijderen, je hebt me verraden. Ik kan je niet meer vertrouwen, Facebook. Wacht. Nog één keer mijn profiel bekijken. Had ik echt zoveel likes op die foto in de Hofpleinfontein? Niet te geloven.
Oh wacht, ik word getagd in een bericht. En hé, mijn oude rijinstructeur is getrouwd. En sta ik al op aanwezig bij de bekerfinale van zondag?
Anders verwijder ik het morgen wel. Of volgende week. Het zou eigenlijk nú moeten, maar ik kan het gewoon niet.

Voor veel mensen van mijn leeftijd zal dit herkenbaar zijn. We zijn massaal verslaafd aan Facebook en we willen ons sociale netwerk niet opgeven. Facebook en zijn kleine broertje Instagram zijn ondertussen een onderdeel geworden van ons sociale leven. Maar niet alleen dat. Je hebt Facebook ook steeds vaker nodig om in te loggen, zoals bij Spotify. Hoe graag we er ook vanaf willen, het wordt met de week moeilijker.

Mooi om te zien was de actie van tv-presentator Arjen Lubach, die een oproep deed aan mensen om hun Facebook te verwijderen.
Ruim 30.000 mensen sloten zich bij hem aan. Er waren echter maar 5.000 mensen die daadwerkelijk hun account verwijderden.
En die andere 25.000 mensen dan? Die vonden het een prachtig idee, dat stoppen met Facebook, maar ze konden het gewoon niet.
Privacy is belangrijk, dat vindt iedereen. Maar als dat ten koste gaat van ons genot, is privacy even niet meer zo belangrijk.

Ik merk het bij mezelf ook. Even in de pauze door wat berichten heen scrollen. Het lijkt een dagelijkse routine. Voor de ouderen misschien ondenkbaar, maar Facebook werkt als roken. Niet dat ik ooit heb gerookt, maar door Facebook weet ik nu wel hoe moeilijk het is om van een rookverslaving af te komen.

Advertenties uit de krant