Een flipperkast kwam er in de Irenekerk niet

RIDDERKERK - Alle stoelen in de Oudheidkamer waren zaterdagmiddag bezet voor de opening van de tentoonstelling over "Honderd jaar Irenekerk". Dankbaar voor de medewerking van Stichting Oud Ridderkerk deed dominee Piet Taselaar het openingwoord.
"Er is veel meer binnen gekomen dan we hadden verwacht. In de diepste krochten van hun huizen hebben mensen gezocht. Dat heeft veel foto's en voorwerpen met leuke verhalen opgeleverd" aldus de predikant. Zelf ging Taselaar diep in de historie voor het schrijven van een nieuw boekje in de serie van Oud Ridderkerk. "Dit is het 68ste boekje in deze reeks en het is de eerste keer dat het over een kerkelijke gemeente gaat. Een eerder deeltje belicht wel iets over de Singelkerk, maar het gaat dan over het orgel" stelt de dominee vast.

Mild gebleven
In het nieuwe boekje belicht Taselaar de lange weg naar erkenning van de geloofsgemeenschap, die lange tijd niet gewenst was in het streng hervormde Ridderkerk. De predikant geeft in het boekje verschillende voorbeelden hoe het in de loop der jaren botste. Bij de andere hervormde kerken kregen de 'vrijzinnigen' geen voet tussen de deur. "Maar ik heb geprobeerd om het zo mild mogelijk op te schrijven" aldus de voorganger van de Irenekerk. Belicht wordt ook de bouw van de in 1951 geopende kerk, die op de maquette ook nog met een toren was gedacht. Daar werd vanwege de kosten vanaf gezien. Ook tot een flipperkast en een volledige vergunning, zoals een jonge kerkganger hoopte, is het niet gekomen. Bijna had de kerk een andere naam gehad. Ideeën voor namen waren ook Wilhelmina en Juliana, maar het had ook Saulus of Pauluskerk kunnen zijn.
Het boekje "Honderd jaar Irenekerk" is voor € 3,85 te koop bij de balie van de Oudheidkamer. De tentoonstelling over de Irenekerk is te zien tot en met 24 november.