Ada en Etienne de Graaff vertrokken uit Barendrecht

Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan…

Cruquius. Ik had er nog nooit van gehoord. Ada de Graaff geeft toe dat ze zelf ook niet wist waar het lag, toen ze er van hoorde. Het dorpje in Noord-Holland, in de gemeente Haarlemmermeer, telt duizend inwoners. Maar in 2025 zullen dat er drieduizend zijn, want dan is de nieuwbouwwijk Wicketvoort af en zal de stadsboerderij van Ada en haar broer Martin Verzijden volop draaien. 

Door Astrid Potuijt

Ada en Etienne de Graaf, beiden jarenlang inwoners van Barendrecht, vertrokken afgelopen zomer, samen met hun twee kinderen Nienke en Jorit, naar Cruquius, waar ze een nieuw leven op gaan bouwen. Ada is er samen met haar broer Martin een stadsboerderij begonnen, een droom die eindelijk in vervulling gaat.

Wickervoort is een nieuw te bouwen wijk. Projectontwikkelaar AM is er druk mee en zorginstelling Sein, eigenaar van de grond, werkt nauw samen met broer en zus. Het is de bedoeling dat het een groene en duurzame wijk wordt. Zo zullen de inwoners bijvoorbeeld auto's gaan delen en gereedschap. Daarnaast worden er drie stukken grond in de wijk toegewezen aan de stadsboeren van in totaal samen drie hectare (dat is net zo groot als drie voetbalvelden). Een stuk wordt een akker waar meer dan vijftig verschillend groentes op geteeld gaan worden. Bewoners kunnen een abonnement nemen en daarna zelf de groentes oogsten.

Over het stuk grond midden op het terrein wordt nog volop nagedacht. ,,Een blotevoetenpad, beleeftuin, kas, fruitboomgaard en een bloementuin", zegt Ada. ,,Dat is zo'n beetje de bedoeling." Het derde stuk grond maakt plaats voor de boerderij waar familie De Graaff en Martin met zijn vrouw Ingrid gaan wonen. Hier komen de dieren, zoals geiten, kippen en varkens. Er worden stallen gebouwd en er zal waarschijnlijk een boerderijwinkel komen.

Maar op de dag dat wij op bezoek komen zijn er enkel nog geiten in mobiele stallen. De broer en zus zijn druk bezig met netwerken en het uitschrijven van de plannen, die dan uiteraard goedgekeurd moeten worden door de projectontwikkelaar en Sein. Wel laten ze enthousiast de stukken grond zien waar alles gaat gebeuren. En hebben ze al een aantal vrijwilligers gevonden die graag meehelpen om de ambitieuze plannen te realiseren.

Martin deed de opleiding voor biologische boer en Ada is ermee bezig. Beiden hadden een droom om ooit een eigen boerderij te hebben. Toen dit project op hun pad kwam, waren ze meteen enthousiast en de partners zagen het ook als een uitdaging. Ingrid en Etienne doen niet mee, maar helpen natuurlijk wel waar nodig. Zo ontwierp en bouwde Ingrid de mobiele geitenstallen en verzorgt Etienne flyers. Broer en zus zegden hun baan op om in het diepe te springen. Het avontuur kon beginnen.

,,Ik kan Barendrecht nog wel eens missen", zegt Ada. ,,Maar dan vooral op sociaal vlak. Het is ook niet zo ontzettend ver. Een uurtje rijden." Etienne ziet Cruquius ook al als zijn nieuwe thuis. Wekelijks rijdt hij nog naar Barendrecht voor de repetities van de toneelvereniging, waar hij al jarenlang lid van is en eet dan meteen even bij zijn moeder. ,,Barendrecht voelt als thuis, maar hier is het ook thuis."

Crowdfunding
,,Hier zijn is nog leuker dan ik had verwacht", zegt Ada. ,,Ik krijg er energie van en het maakt me niet uit als ik zeventig of tachtig uur per week werk. Want het voelt niet als werken. Natuurlijk is er veel te doen en ben je nooit klaar, dus daar moet ik wel rekening mee houden. Het leuke is ook dat iedereen om ons heen enthousiast is. Onze andere broer doet de boekhouding, onze ouders hebben ook al meegeholpen, Etiennes moeder komt regelmatig langs. En dan de crowdfundingactie. Daarmee moesten we tenminste 50.000 euro binnenhalen om te kunnen investeren in onze plannen. Het was heel spannend of dat ging lukken. Maar uiteindelijk vonden we ruim honderd investeerders en haalden we meer dan 60.000 euro binnen. In het voorjaar gaan we echt van start. We gaan dan ook werken met cliënten van de zorginstelling. Zij werken dan bij ons in de vorm van dagbesteding. Ook hiervoor hebben we cursussen gevolgd."

Martin is net zoals enthousiast als zijn zus. ,,We gaan natuurlijk bij de boerderij werken met regenwateropvang en zonnepanelen mogen ook niet ontbreken. We probeerden beiden al zo biologisch mogelijk te eten en willen graag goed voor de aarde zorgen. Ik vind het ook heerlijk om hele dagen buiten te zijn. En dat harde werken? Geen probleem. Dat doe ik graag."

De bekende quote van Pippi Langkous is op de stadsboeren van pas: 'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.' Ze gaan er beiden vol voor. Opgegroeid in een rijtjeshuis in Barendrecht en nu het boerenleven in. Cursussen en opleidingen volgen, bezoekjes brengen aan andere (stads)boeren… het is letterlijk een droom die uitkomt. ,,Ik wilde altijd graag een tuin met een huis", zegt Martin. ,,En nu is het dan eindelijk zover."

De eerste huizen gaan eind 2018/ begin 2019 in de verkoop.

Volg de stadsboeren ook op Facebook: Hoevewicketvoort.

Vertel je verhaal
Ook uit Barendrecht, Ridderkerk of Albrandswaard vertrokken en ergens anders een nieuw leven opgebouwd? Mail naar astrid@baruitgeverij.nl en vertel je verhaal.