Hakuna matata

Timon en Pumbaa weten hun levensmotto goed te verwoorden. Hakuna matata betekent zoiets als geen zorgen of maak je niet druk. Simba neemt het motto al gauw over, en ook ik kan me er volledig in vinden. Soms gebeuren er dingen waar je niks aan kunt doen, waarom zou je je daar druk om maken?
Sinds vorige week draait de remake van Disney's animatieklassieker The Lion King in de bioscoop. En ik kan je vertellen dat de filmtechnieken van tegenwoordig het verhaal nog spectaculairder maken. Het verhaal waaraan overigens niets is aangepast. Dezelfde dieren met dezelfde namen die hetzelfde meemaken. Alleen lijken Simba, Timon en Pumbaa nu net echt. Ieder haartje en iedere beweging is perfect te zien, zeker op dat grote scherm in de bios. Met een 3D bril op zal dat vast nog grootser en spectaculairder zijn. Alleen krijg ik gewoon hoofdpijn van het kijken naar drie dimensionale beelden. Dus dan maar geen brullende leeuw vlak voor mijn gezicht. Dat maakt de bioscoopbeleving er naar mijn mening niet minder op.
Ik skip de reclames en ga standaard pas een kwartier later de zaal in. In het geval van The Lion King, die net in première is gegaan, niet heel slim natuurlijk. De zaal zat bomvol en was pikkedonker. Na wat gestruikel over de tassen, worden de lege stoelen eindelijk bereikt. Natuurlijk hadden we beter de trap aan de andere kant kunnen nemen, maar dat besef komt altijd pas achteraf. Mobieltje op stil, de film begint. Tijd om de flesjes drinken en de versnaperingen te openen. Maar net wanneer ik de zak nootjes open probeer te maken, is de stormloop van op hol geslagen gnoes voorbij en valt er een doodse stilte in de zaal. Gelukkig kwam er nog een verdwaalde gnoe achteraan. Simba heeft zijn maatjes nog niet ontmoet en de nootjes zijn alweer op. De lichten gaan aan. Leuke film, echt een aanrader voor jong en oud.