Ronald van Dort eerste finisher Nijmeegse Vierdaagse

RIDDERKERK - Ridderkerker Ronald van Dort (37) leverde een knappe prestatie tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. Na tweehonderd kilometer stuurde hij zijn rolstoel als eerste over de finishlijn. "Ik kan alles wat ik voorheen ook deed."

door Jeffrey van der Maten

Hij stuurt zijn rolstoel zeer vaardig door het huis, alsof de Formule 1-coureur in hem wordt losgelaten. Hij rijdt in een op het oog normale auto, klimt de trap op en laat de hond uit. "Ik ga vanmiddag denk ik even de tuin doen, het onkruid groeit hier als kool." Eigenlijk leidt Ronald van Dort een heel normaal leven. Na een missie in Afghanistan, elf jaar geleden, mist hij echter een belangrijk deel daarvan: zijn beide benen.
Het was 2008, hij zat al een tijdje in het oorlogsgebied, toen hij met twee collega's een berm op reed. Hij zat achter het stuur en werd vol geraakt door de twintig kilo springstof waar hij met het verkenningsvoertuig overheen reed.

"Ik kreeg de volle klap. Ik heb zo veel geluk dat ik hier nu nog zit. 129 bloedzakken en drieënhalve maand in coma later kreeg ik pas voor het eerst het besef dat ik nog leefde. Ik zie mijn been nog staan daar in de auto." Sindsdien gaat hij door het leven in een rolstoel.

Pijnlijk
Toch kroonde hij zich tot de winnaar van de afgelopen Nijmeegse Vierdaagse, waarin hij alle deelnemers achter zich liet. Hij rolde na vier keer vijftig kilometer als eerste over de streep. "Lopers gaan zo'n zes kilometer per uur, ik kan tien per uur. Ik had ook weer niet verwacht dat ik zó hard zou gaan. Toch hoor je dan mensen zeggen dat het veel makkelijker is in een rolstoel. Het is echter heel zwaar voor de armen en pijnlijk voor de polsen."

'Tien keer meedoen is wel het doel'

Van Dort, die ook actief is als rolstoelbasketballer, had zich eigenlijk helemaal niet voorgenomen om te winnen. "Ik deed puur voor mezelf mee. Ik vond het leuk om deel te nemen. Het was mijn tweede keer. In een rolstoel ga je gewoon hard."

Hij wilde dolgraag het bijbehorende kruisje op zijn Defensie-pak kunnen spelden. "Ik heb altijd mee willen doen als loper, maar door verschillende missies en trainingen had ik daar nooit de kans toe. Nu krijgt een rolstoeldeelnemer ook zo'n kruisje."

Wapentechnicus
Hij is momenteel nog steeds werkzaam bij Defensie. Hij is volledig arbeidsongeschikt verklaard, maar hij peinst er niet over om thuis te gaan zitten. "Ik werk drie dagen per week als wapentechnicus. Ik wil alles behalve thuis gaan zitten huilen in een hoekje. Waarom zou ik dat doen? Dán pas ben je gehandicapt. Ik kan alles wat ik vroeger ook kon."

Hij wil nog minstens tien keer deelnemen aan de Nijmeegse Vierdaagse. "Dan krijg je de mooiste medaille. Dat is wel een doel." Veel verder kijkt hij niet vooruit: "Ik heb wel geleerd dat ik niet te veel moet dromen over de toekomst. Vroeger deed ik dat wel, maar nu weet ik dat het zomaar eens afgelopen zou kunnen zijn. Ik leef met het moment en geniet van elke dag."