DE JAREN ‘60

Dit waren de jaren van de opkomende jeugd. De rock en roll kreeg de westerse jeugd in zijn greep, en met die door veel ouders verfoeide muziek kwamen ook andere begeertes ons leven binnen. Net zulk haar hebben als Elvis Presley die vanwege zijn beweeglijke heupen Elvis the pelvis (middenrif) genoemd werd.
‘s Morgens waste ik mij in 20 seconden bij het fonteintje op de overloop van mijn ouderlijk huis waarna ik 15 minuten mijn haar stond te kammen. Eerst een klodder Brylcreem er in (O Jan, wat zit je haar mooi) en daarna kammen waarbij het haar aan de zijkanten naar achteren gekamd werd waarna het op het achterhoofd in een zgn kippenkont tegen elkaar kwam. En dan maar hopen dat er niet al te veel wind stond anders was alles voor niets geweest.

rubriek Stichting Oud Ridderkerk

Opeens was er iets nieuws in het gezapige Ridderkerk. Een heuse cafetaria. Een houten gebouwtje dat op een weiland stond tegen het einde van de Kerkweg. De eigenaar heette Cor van Wingerden die door velen “Cor Oké” genoemd werd. Op zaterdagavond verdrong zich daar de jeugd om patat met mayonaise of een kroket te eten en Coca Cola te drinken. Tegen de muur stond een jukebox, ook al iets nieuws, waar je voor een kwartje drie plaatjes kon draaien. ‘Bye, bye, love‘ van de Everly Brothers, ik hoor het ze nog boven het geroezemoes uit kwelen. The Platters, Cliff Richard, Elvis Presley, Fats Domino, The Coasters, en noem ze allemaal maar op. Televisie was er nog niet maar de radio was intens populair. Vaak als ik wist dat er na schooltijd een bepaald liedje op de radio kwam haastte ik me naar huis om met mijn oor bijna in de luidspreker weg te zwijmelen.

Als ik in die tijd één zakje patat kocht was ik direct mijn hele week zakgeld kwijt dus zo’n fervente patateter was ik niet en ook over het draaien van een plaatje moest ik diep nadenken of de uitgave wel verantwoord was.
Op een gegeven moment lagen er blauwe broeken in de winkels, zgn. ‘spijkerbroeken’, en het was voor de jongens ‘in’ om er zo een te dragen. Het probleem was alleen dat de achterzakken gesloten werden met ritssluitingen die krassen op de schoolbanken gaven. En dus werd na een paar weken de spijkerbroek op school verboden. Mijn moeder omzeilde de boycot door de ritssluitingen uit de broek te halen. Ik had liever een nieuwe gehad zonder ritssluitingen maar als ik dat aan haar vroeg was steevast het antwoord; ‘Als het schip met dubbeltjes komt.’

Intussen ben ik al weer vele, vele jaren van school af, maar vergeten zal ik die tijd van onbezorgde jeugd nooit meer. Natuurlijk, er waren ook momenten van wanhoop b.v. als je weer eens een slecht cijfer gehaald of strafwerk gekregen had, maar de menselijke geest beschikt over het vermogen om de pijnlijke zaken te verdringen. Net als in militaire dienst; je vergeet al die keren dat je in de regen in een schuttersput balend zat te wachten op een denkbeeldige vijand in de wetenschap dat thuis de kachel brandde en dat je bij terugkomst in de kazerne eerst dat ellendige geweer uit elkaar moest halen en schoon maken omdat het anders één bonk roest werd. Maar je onthoudt de gezellige avonden met je slapies in de kantine en die keren dat je de ‘beroeps’ op de onvermijdelijke inspecties te slim af was.

Een paar jaren geleden ben ik nog eens in m’n goeie ouwe Kuyperschool geweest. In m’n herinneringen waren de gangen en lokalen enorm groot en oneindig hoog maar toen viel me op dat ze helemaal niet zo groot waren. Waarschijnlijk mede doordat ikzelf inmiddels wat groter geworden was. Er zijn nu tijden dat ik er heel wat voor over zou hebben om nog eens één keer als kind door die grote gangen te lopen, want ik bewaar goeie herinneringen aan mijn jeugd op die school.

Teun Rijsdijk

Oudheidkamer weer open
De eerste wisselexpositie wordt verzorgd door gymnastiekvereniging OKK die 125 jaar bestaat. De openingstijden zijn: woensdag tot en met zaterdag van 13.30-16.30 uur.