Schandalige vertoning op Rijsoord

Wie dacht dat de smadelijke nederlaag thuis tegen Rijnvogels enkele weken geleden een dieptepunt was, zat er goed naast. Wat het kon nog erger, zoals afgelopen zaterdag in de thuiswedstrijd tegen ARC bleek. Rijsoord werd met 0-12 van de grasmat geveegd en deze wedstrijd mag toch wel een dieptepunt worden genoemd.

door Wim de Rooij

Rijsoord kreeg ook het honderdste tegendoelpunt te verwerken en als voetballer moet je dat toch niet willen. Ook al speel je volgend seizoen bij een andere vereniging en heb je het deze competitie wel gezien. Als voetballer moet je altijd willen winnen en probeer je er altijd het beste van te maken. Bij de meeste spelers is dit gevoel kennelijk volledig verdwenen en zullen de supporters nog enkele weken moeten doorbijten en kunnen ze daarna deze competitie gauw vergeten.

De feiten voorafgaand aan de wedstrijd waren duidelijk. Enkele geblesseerden aan de kant van Rijsoord en die moesten noodgedwongen worden opgevuld met spelers uit het tweede elftal, die al een wedstrijd ‘in de benen’ hadden. De verwachtingen voor ook deze wedstrijd waren niet hooggespannen, want daar waar Rijsoord gedegradeerd is en daarna al enkele klinkende nederlagen had geleden is ARC nog juist op jacht naar een betere positie in de hoofdklasse A. Dus enige vorm van medelijden met de degradant was zeker niet te verwachten.

Voordat de wedstrijd begon was er nog een minuut stilte in verband met het overlijden van John van Gameren, waarna de wedstrijd onder leiding van scheidsrechter Bernard Elissen kon beginnen. Hij staat er om bekend, de kaarten zo lang mogelijk op zak te willen houden. Echter deze wedstrijd lukte dat niet en was hij niet altijd even consequent.

Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. De twaalf doelpunten werden netjes over de twee helften verdeeld. Na vier minuten lag het eerste doelpunt al achter doelman Joep Nooteboom, die de ook al afwezige Tomas Fernandes moest vervangen. Een prima steekpass en een kansloze doelman zorgden voor het eerste doelpunt van ARC.
Rijsoord werkte wel hard, maar de echte beleving en het geloof in eigen kunnen zijn helemaal weg. Dan kun je hard werken, maar zal het nooit het gewenste resultaat opleveren. Een groot gedeelte van de selectie verlaat aan het einde van dit seizoen Rijsoord en gaat naar hoofdklassers en gerenommeerde eersteklassers. Dan mag je verwachten dat er meer weerstand in een wedstrijd wordt geboden en wil je zeker geen deel uitmaken van een wedstrijd met een pupillenuitslag. Een slecht visitekaartje voor de nieuwe vereniging.

In de tweede helft hetzelfde beeld, alleen was de scheidsrechter daarin niet consequent en liet hij een zware overtreding op Gazar Dermendjan onbestraft daar waar hij Maily Lopez wel de gele kaart voor hield. Verder wuifde hij bij 0-10 een overtreding in het strafschopgebied van ARC weg en gaf hij tegen het einde van de wedstrijd wel een strafschop voor een lichte overtreding in het strafschopgebied van Rijsoord. Bij een dergelijke hoge stand zijn dit soort besluiten niet nodig. Trainer Clemens Bastiaansen wisselde nog enkele malen en dus kwamen de spelers uit het tweede elftal nog aan bod. Het mocht niet baten en Rijsoord kreeg de grootste uitslag van deze competitie en ook sinds vele jaren aan haar broek.

Komende zaterdag is er geen competitieprogramma en dus kunnen de supporters van Rijsoord een weekeinde bijkomen. De eerstvolgende wedstrijd is een uitwedstrijd op Hemelvaartsdag tegen mede degradant Achilles ’29. Een wedstrijd om de laatste plaats en wil Rijsoord nog stuivertje wisselen en die laatste plaats verlaten zal er heel anders gevoetbald moeten worden dan de laatste weken. Alleen dan kan resultaat geboekt worden.