Jeugdwerk In Rijsoord- La Pipe

In vele delen van de gemeente floreerde het jeugdwerk. In de jaren 70 werd het mode om binnen kerkelijk verband een eigen club op te richten - men sprak liever van een sociëteit (soos) - die zich onafhankelijker van de kerk kon uiten. De tijd was er ook naar. De Rijsoordse soos La Pipe is daar een mooi voorbeeld van. 

Rubriek Stichting Oud Ridderkerk

Dick Alblas, één van de oprichters van deze soos, haalt samen met Herman van Hal herinneringen op aan die tijd.
Rond 1967 was een aantal leden van de gereformeerde jongelingenvereniging (GJV) in Rijsoord van mening dat er voor de jeugd in hun dorp wel wat meer vertier kon worden georganiseerd. Zij besloten dat dat het beste kon in vorm van een discoavond in De Bron. 

En zo geschiedde. Het werd een groot succes, want Dick Alblas herinnert zich dat er 300 à 400 bezoekers kwamen. Er kwam een bandje en er werd gedanst bij gedempt licht. En dat dansen was in die tijd in gereformeerde kringen nog absoluut geen geaccepteerd tijdverdrijf. In de wandelgangen werd daar dan ook schande van gesproken.

De Bron was in die tijd eigendom van de gereformeerde kerk. De kerkenraad maakte uiteindelijk uit welke activiteiten er in het pand mochten plaatsvinden. De vierde avond kwam een vijfkoppige afvaardiging van dit college de feestzaal binnen, het licht moest aan en er volgde een inspectie. Toen ze weer verdwenen werd het licht weer gedempt en kon het feest weer verder. Het was de laatste keer. De kerkenraad stelde De Bron voor dit doel niet meer ter beschikking. Eén van de argumenten was dat ‘de vloer er niet tegen kon’. De organisatoren hielden duizend gulden aan dit evenement over.

Voormalige pastorie
Inmiddels kwam de voormalige pastorie van de gereformeerde kerk beschikbaar. Op de benedenverdieping van De Fontein waren de consistorie en vergaderruimten. Op de eerste verdieping waren twee lokalen die werden gebruikt door de reguliere jeugdclubs. De zolderverdieping kwam beschikbaar voor de soos La Pipe. De overgebleven duizend gulden van de discoavonden werd benut voor de inrichting.
Maar hoe kom je op het idee om je soos La Pipe te noemen? Dat is eigenlijk begonnen als een dolletje: Dick Alblas rookte in die tijd pijp en iemand begon de club La Pipe te noemen en zo is het gebleven.

Breder
De zaken werden serieus aangepakt. Er kwam een bestuur, waar ook twee dochters, Mienke en Annet, van de hervormde dominee Pronk in zaten, wat al aangeeft dat de soos voor een breed publiek bestemd was, dus ook voor jongelui die niet kerkgebonden waren of in andere delen van Ridderkerk woonden. De soos was iedere zaterdagavond open en in de eerste plaats een ontmoetingsplek. Er werd televisie gekeken, een spelletje gedaan, soms een film gedraaid, muziek geluisterd en vooral veel gepraat. Uiteraard werd er een biertje gedronken, maar daar was een vergunning voor nodig was. Ook die kwam er.
In de kerstweken organiseerde de soos allerlei activiteiten voor de kleineren. Toch bleven veel kerkgangers altijd met een schuin oogje naar La Pipe gekeken. La Pipe werd dan ook zeer regelmatig in de kerkenraad besproken. Herman van Hal herinnert zich dat hij in de beginjaren van La Pipe als jeugdouderling iedere zaterdagavond even zijn neus liet zien om te kijken of er zich geen vreemde zaken afspeelden. Het is een keertje gebeurd dat hij bij kop en kont werd gepakt en naar buiten gewerkt. Eenmaal buiten werd hij uitgenodigd om een kopje koffie te komen drinken. Geintje!

Marten Douma (1942 -2021) en Dick de Winter

De openingstijden van de Oudheidkamer aan de Kerksingel 26 zijn: woensdag t/m zaterdag van 13.30 tot 16.30 uur. Toegang gratis.