Afbeelding

Column Nina: Vrede alsjeblieft

Column Column

Ik wilde eigenlijk geen column schrijven. Het leek op het moment niet gepast om dit te doen. Om mijn mening te geven over wat er gebeurt in de wereld en om via deze weg bij te dragen aan alle onrust terwijl we al stijf staan van angst dat het uit gaat lopen op een van de grootste momenten in de geschiedenis die we ooit mee zullen maken.

De angst voor een oorlog heerst er denk ik altijd. Onbewust zit het is ons achterhoofd en hopen we allemaal dat er niks meer gaat gebeuren. We schrikken altijd even als op de eerste maandag van de maand het luchtalarm afgaat, maar kalmeren snel als we weer door hebben dat het een test is. Verhalen van generaties geleden over de Tweede Wereldoorlog worden nog gedeeld op verjaardagen zodat we ze niet vergeten. We staan erbij stil op 4 en 5 mei en bedanken de helden weer dat wij in alle vrijheid weer door mogen gaan met ons leven.

Maar daardoor zijn we niet altijd eerlijk tegen onszelf. Leven in angst is nooit een optie, maar de diep gewortelde angst negeren die we hebben ook niet. Je kunt die angst niet meer negeren. De angst dat het luchtalarm niet een keer op de eerste maandag van de maand afgaat omdat het er een test is, maar omdat het deze keer de real deal is.

Het is oké om toe te geven dat je bang bent door alles wat er nu aan de hand is in de wereld. Je mag toegeven dat je niet wakker wil worden door het ene geluid wat je nooit in je leven wil horen op een andere manier dan dat je gewend bent. Je mag bang zijn voor een oorlog. Dat zijn we allemaal.

En ik ben boos, maar ik denk dat we allemaal boos zijn. Boos op de wereld, op de mensen in hogere functies die zichzelf leiders noemen terwijl ze fouten na fouten maken en hier geen verantwoordelijkheid voor nemen. Boos, omdat je geen flauw idee hebt van wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Boos, of eigenlijk woedend, omdat je leven in handen ligt van mensen die je niet eens persoonlijk kent.

Aan het einde van de dag willen we allemaal maar één ding: vrede om door te gaan met ons leven, omdat dat het enige is wat we willen; leven.

Is het dan echt zo moeilijk?

Advertenties uit de krant