Column Nina: Dezelfde problemen

Afgelopen weekend was ik met mijn vriend in het centrum van Rotterdam. We zaten bij een nieuw tentje te lunchen, lekker te genieten van het voorjaarszonnetje die net in onze gezichten begon te schijnen.

De afgelopen maanden, of ik kan eigenlijk beter zeggen de afgelopen twee jaar, heb ik alleen maar nagedacht over wat ik graag wil doen met mijn leven. Welke kant wil ik op met mijn carrière? En wie wil ik zijn als persoon? Deze vragen spoken nog steeds rond in mijn hoofd. En als ik mijn ouders weleens hoor praten, dan komt het er eigenlijk op neer dat je er nooit helemaal achter komt wat je wil gaan doen in je leven of wat voor persoon je wil worden.

Terwijl ik aan het genieten was van een groen sapje om zo nog een poging te doen om mijn dagelijkse dosis groentes binnen te krijgen, overhoorde ik twee jonge meiden praten. Het gesprek ging over reizen en wat ze na hun studie wilde doen. Het was al vrij duidelijk dat, ondanks dat de één van de twee al een diploma had, ze nog niet van plan was om er wat mee te doen. ‘Ik weet het gewoon niet, ik wil voor nu nog even genieten en dan zie ik het later wel’.

Ik moest een beetje lachen vanbinnen, want dit soort gesprekken hoorde ik steeds vaker en heb ik ook vaak gehad met mensen in mijn omgeving. Een diploma hebben als basis om op terug te kunnen vallen is een fijne gedachte, maar als het erop aankomt ligt toch vaak ons hart niet bij het papiertje wat ons een goede basis kan bieden. In de meeste gevallen blijft het namelijk ook bij een goede basis en wordt het vaak niet meer dan dat.

Het was een opluchting voor mij om dit te horen, want voor die vijf minuten voelde ik me even niet meer alleen. Ik ben toch écht niet de enige die het allemaal nog niet zo goed weet. Het voelt alleen soms wel zo. Misschien moeten we toch eens vaker naar elkaar uitspreken waar we mee zitten. Een luisterend oor zit duidelijk niet zo ver weg.

Ik neem nog een slok van mijn groene sapje en zeg lachend, en toch ook een beetje opgelucht, tegen mijn vriend: ‘Toch wel fijn hè, dat we allemaal dezelfde problemen hebben’.