Column Sem: Wat een zakkenwasser

Afgelopen zaterdag ben ik na een lange tijd weer bij een voetbalwedstrijd aanwezig geweest. Wederom naar Feyenoord – Go Ahead Eagles. Gelukkig kon ik deze keer gewoon naar binnen en heb ik kunnen genieten. Nou ja, genieten… 

Zoals ik al vaker heb geschreven, moet ik het zelf niet echt hebben van mijn voetbaltalent. Ondanks dat heb ik wel, net als vele andere supporters, grote praatjes als het om voetbal gaat. We weten het allemaal beter. Daar maak ik mijzelf ook regelmatig schuldig aan. Dat was zaterdag niet anders. 

Ik heb enkele amateurwedstrijden gefloten. Zelf kan ik niet voetballen, maar ik zorg er wel voor dat anderen het goed doen. Beetje krom misschien. De scheidsrechter is vaak het middelpunt van de kritiek. Wel of geen penalty, geel of rood, buitenspel? Alles staat der discussie. Je zou denken, als je zelf wel eens fluit heb je ook meer respect voor de scheidsrechters. Nou… 

Ik zat in het stadion op de bovenste ring, dus hij zal me niet gehoord hebben. Dat is misschien ook maar beter. Als hij mijn advies op zou volgen, had hij nu bij Specsavers gezeten om een bril te kopen. Na afloop was ik wel eventjes m’n stem kwijt. Tijdens voetbal ben ik net een brulaap.   

Maar goed, de wedstrijd werd gewonnen. 3 punten, en het was erg leuk. Daar gaat het om, toch?