Column Sem: Heer in ‘t verkeer

Ik krijg weleens de vraag wanneer ik ga beginnen met autorijlessen. Inmiddels ben ik 16 jaar en 10 maanden, dus in principe mag ik beginnen. Toch geef ik altijd het antwoord: “ik heb geen haast. Ik zie het wel.” Daarentegen heb ik ook geen geld. Voorlopig geen rijbewijs dus, maar soms heb ik het idee dat velen op de weg die ook niet hebben. 

Vanzelfsprekend zit ik zelf niet achter het stuur, maar toch erger ik mij aan sommige bestuurders. Om te beginnen met de chauffeurs die zonder richting aan te geven van de rotonde afgaan. Op de fiets al vervelend, maar al helemaal als chauffeur. Dan heb je ook weleens iemand voor je rijden die niet weet welke van de drie pedalen het gaspedaal is, en links blijft rijden, waardoor je bijna te laat komt. Misschien wel een beetje apart dat ik toch wel een paar irritaties herken, maar dit allemaal is nog niks vergeleken met Barcelona. 

Ik ben vorige week vier dagen in Barcelona geweest met school. Naast dat dit erg leuk was, irriteerde ik mij aan het verkeer. Stoplichten voor voetgangers lijken daar wel overbodig. Als het licht op groen stond, kwam er vaak alsnog een auto of motor even aanrijden. Gelukkig stopten die wel, dat moest er nog bij komen. Ik heb in de stad een fietstour gemaakt, en gelukkig fietste we met een hele groep. Ik moet er niet aan denken om daar in mijn eentje te fietsen. In Portugal hoorde ik al dat Spanjaarden niet kunnen rijden, en ik kan dat beamen. Als je dat ziet, valt het verkeer in Nederland nog wel mee.  

Als mensen dit lezen en hun rijbewijs snel willen halen, doe dat in Spanje. Daar krijgt Jules de Corte ook een rijbewijs, met een pakje boter erbij.