Wandeling op Rusthof

Toen in 1830 de begraafplaats Rusthof in Ridderkerk werd aangelegd waren er nog geen openbare parken. De begraafplaats kreeg een parkachtig karakter en raakte in trek voor een wandelingetje. De bomen op Rusthof hebben vaak een verwijzing naar leven, rouw, dood en wederopstanding. Het is beplanting vol symboliek.

1. Naast de monumentale ingang rechts bevindt zich een hekje dat ons toegang verschaft tot het oudste deel van de begraafplaats. Rond 1830 bestond de begraafplaats uit een rechthoekig perceel omsloten door een ruime kavelsloot. De uitgegraven grond zal zijn gebruikt voor ophoging van het terrein. De begraafplaats volgt de oorspronkelijke verkavelingsrichting van de polder. Na honderd jaar werd in 1930 de begraafplaats flink uitgebreid. In 1954 werd de nieuwe begraafplaats Vredehof geopend.
2. Eerst komen we bij het oorlogsmonument dat dateert uit 1949. Het werd opgericht ter nagedachtenis van gevallen Ridderkerkse militairen in de meidagen van 1940. Een vijftal gevallenen is bij het monument begraven. Op de muur zijn enkele herinneringsplaquettes bevestigd: Voor een drietal Ridderkerkse militairen, eveneens gesneuveld in de meidagen en elders begraven. Voor vijf omgekomen bemanningsleden van een Fokker T5 bommenwerper die neerstortte bij de Molendijk. Voor zeven Ridderkerkse militairen die omkwamen in voormalig Nederlands-Indië.
3. Aan de linkerzijde van het middenpad staat een conifeer die zich al snel opsplitst in vier stammen. Het is een Californische cipres. Links staan er verder van het pad nog twee. Cipressen leven lang en blijven het hele jaar door groen en staan daarom voor ‘eeuwig’ leven.
4. Aan de rechterzijde staat een wierookceder. De naam dankt de boom aan de zoete geur die vrijkomt bij het verbranden van het hars. In de nabijheid staat een van de oudste grafmonumenten. Het heeft de vorm van een afgebroken boomstam met anker. We vervolgen onze weg en zien dat bijna alle grafzerken, twee rijen dik, naar het middenpad zijn gericht.
5. Magnolia’s zijn inheems in China, Japan en Noord-Amerika. Zij groeien daar in bossen en langs rivieroevers. Boeddhistische monniken plantten magnolia’s bij hun tempels als symbool van reinheid.
6. Hier staan twee vrijuit groeiende taxussen. Deze inheemse naaldboom is groenblijvend en staat symbool voor een lang leven, dood en wedergeboorte. De dood betekent niet het einde.
7.Vier zuilvormige taxussen bij elkaar. De linker boom heeft een lichtere kleur en kreeg ter onderscheiding de toevoeging aurea wat ‘gouden’ betekent.
8. Drie zuilvormen van de Westerse levensboom. Na de wat vale kleur in de winter verschijnt een frisse groene kleur als een soort hernieuwde levenskracht in de lente. Alsof de boom uit de dood was verrezen.
9. Hier staat een oude Treures. De Treures wordt i.v.m. zijn hangende takken soms prieelboom genoemd. De es zou bescherming bieden tegen gevaar en kwaad.
10. De wintergroene Portugese Laurierkers, in eivorm geknipt, is afkomstig uit Zuidwest-Europa en de Canarische eilanden.
11. De rode beuk staat symbool voor aandacht, warmte, troost en doorzettingsvermogen.
12. De Nootka-cipres met zijn afhangende takken is een wintergroene schijncipres uit Noord-Amerika. Deze boom is een speciaal gekweekte treurvorm. (Ook de natuur treurt.)
13. Wie goed kijkt ziet dat deze treurvorm van de Witte moerbei op de stam is ge-ent. De moerbei afkomstig uit China werd voor voedsel voor zijderupsen ook in ons land aangeplant.
14. Het gemeentelijk monument, de vm. aula uit 1930, is begroeid met wilde wingerd.
Met ook twee prachtige beelden uit de jugendstil periode bij de ingang.
15. De Lindenlaan markeert de overgang naar de andere wereld. Een lindeboom met zijn hartvormige bladeren staat symbool voor hoop en liefde.

aartvandragt@natuurvereniging-ijsselmonde.nl