Voorbij de bocht....

Ik ben geboren in Rijsoord, niet in het centrum (als je daarvan mag spreken) maar daar buiten, voorbij de Bocht, zoals wij de afslag van de Straatweg naar de Noldijk noemden. De tweede wereldoorlog was net uitgebroken toen ik als 13e kind werd geboren en na mij zou er nog een dochter geboren worden, zodat mijn ouders 14 kinderen hadden, zeven meisjes en zeven jongens.

rubriek Stichting Oud Ridderkerk

Dit is in deze tijd niet meer voor te stellen en als ik dit soms vertel wordt het met ongeloof aangehoord en de vraag wordt dan steevast gesteld hoe we dan wel konden leven in een huis met z’n zestienen, waarbij dan wordt vergeten dat we niet allemaal even oud waren. De eerste 5 kinderen waren meisjes en die werden al vroeg ingezet bij de huishoudelijke werkjes en verzorgden als jonge moeders hun kleine broertjes en zusje en hielpen met o.a. de kleding en deden ons eens per week in de teil.                                
We groeiden op even buiten het dorp in de omgeving wat toen ook wel Strevelshoek, Wevershoek, de Zwaan en Westeinde werd genoemd. Enkele namen zijn nog steeds, zij het in gewijzigde vorm, in gebruik, maar je moet wel een echte Rijsoordenaar zijn om de herkomst ervan te weten. Wij woonden en leefden daar, gingen daar naar de 2e Christelijke school (de 1e stond natuurlijk in het centrum van het dorp), hadden een eigen kerk, een paar winkels en de bakker, de kruidenier en de olieboer kwamen langs de deur. Dat het daar toen min of meer afgelegen was blijkt ook uit het feit dat deze omgeving niet of nauwelijks wordt genoemd in de boekjes van o.a. Stichting Oud Ridderkerk..
Op de foto, genomen met de rug richting Rotterdam, gaat de Rijksstraatweg met de bocht naar links richting ‘centrum’ en midden op de foto rechts de Noldijk op, richting Heerjansdam/Barendrecht. Van de huizen en van de boerderijen links en rechts bovenaan is niet veel meer overgebleven, alleen het rijtje links staat er nog en het huis midden op de foto, maar de huizen en de gebouwen rechts zijn verdwenen. Geheel rechts staat op de foto nog het houten Hervormd kerkje en daarvoor de smederij van Van Kempen en weer daarvoor de slijterij van Cor Hemmes. Het is gek, maar als je eenmaal de geschiedenis in gaat, komen er tal van details bij je naar boven. Zo kwam tot de 2e wereldoorlog de stoomtram vanuit Zwijndrecht en liep langs de Straatweg, langs de Bellevue achter de huizen waar nu het fietspad ligt en ging bij de bocht de Noldijk op, langs de boomgaard van Huizer richting Barendrecht, waar ook ons zwembad was. In Barendrecht kon dan worden overgestapt op de tramlijn Hoekse Waard-Rotterdam-zuid.
In de winter liepen we langs de linkse boerderij om op de Waal (en niet het Waaltje, zoals tegenwoordig dit riviertje wordt genoemd) te gaan sleeën en schaatsen. We bonden dan onze schuitjes, Friese doorlopers en houten Noren met veters en touwtjes onder onze laarzen, wat om het kwartier nodig was om dit te herhalen. Met lange touwen bonden we enkele sleeën aan elkaar en slingerden die met steeds grotere snelheid rond. Ook was het een sport om ‘ijsje te kraken’. We liepen dan met zo’n tien jongens met de armen op elkaars schouders in een rij over het ijs, wat na een paar maal lopen levensgevaarlijk begon te golven. De Waal is in mijn herinnering niet weg te denken, ’s zomers en ’s winters was dit riviertje van grote betekenis voor ons leven in het Zwaantje.

Frans Schop

Gesloten
Net als alle musea in Nederland is ook de Ridderkerkse Oudheidkamer in verband met het coronavirus tot nader orde gesloten. Daarom verwijzen wij u graag naar onze website: www.oudridderkerk.nl. Hier vindt u een schat aan informatie over de geschiedenis van Ridderkerk zoals onze uitgebreide fotobestanden en u kunt er digitaal oude Combinaties raadplegen. Naast de fotodatabase van Stichting Oud Ridderkerk zijn ook foto’s uit het gemeentearchief online te vinden. Vragen en berichten voor de Oudheidkamer in deze periode graag naar: info@oudridderkerk.nl.