Afbeelding

Column Nina: Een stukje kip

Algemeen Column

“Ben jij dan ook vega?”, werd er aan mijn vriend gevraagd op de verjaardag van mijn oma. Sinds hij zo goed als bij ons in de familie hoort, krijgt hij deze vraag erg vaak naar zijn hoofd geslingerd. Iets waar ik elke keer weer verbaasd van opkijk. In ons huishouden eten we voornamelijk plantaardig, terwijl mijn vriend een echte alleseter is. Ik word niet vrolijk een stukje vlees, hij wel.

“Ik eet gewoon wat de pot schaft”, antwoordt hij altijd vriendelijk. Daarnaast heerst er geen strak regime bij ons in het huishouden; als mijn vriend een stukje vlees wil, dan kan dit gewoon aangegeven worden. Een keer geen vlees eten betekent niet het einde van de wereld, maar mensen doen nog steeds alsof dat wel zo is. Deze reactie in combinatie met het genot wat een stukje vlees geeft als het in onze mond beland, aan dat eten niet meer een simpele overlevingstaak is, maar dat het een complex onderdeel van genot in ons leven is geworden.

Na bijna zeven jaar vallen mensen nog steeds van hun stok als ik vertel dat ik geen vlees en voornamelijk plantaardig eet. De veganistische opties zijn nu meer dan dat ik ooit had durven wensen en zoals jullie al gemerkt hebben, is de wereld ook niet gestopt met draaien nadat ik mijn stukje kip heb laten staan. Terwijl andere mensen niet begrijpen hoe ik kan genieten van een plantaardige maaltijd, kan ik niet begrijpen wat voor genot een stuk vlees opwekt dat elke dag op het bord ligt van de gemiddelde Nederlander.

Dat deze vraag gesteld wordt aan mijn vriend is niet het probleem uiteraard; tuurlijk is iedereen in onze omgeving nieuwsgierig hoe hij nu eet. Het lijkt bijna wel een geheime club waar hij onderdeel van is geworden. Het zit hem in de toon verwerkt in deze vraag. Nog steeds lijkt het alsof mensen het belachelijk vinden dat, mensen zoals ik, ervoor kiezen om dierlijke producten te laten staan. Ik word nog steeds aangekeken alsof ik één of andere toverheks ben. En dat ik niet graatmager ben, omdat ik volgens hun ‘niks meer kan eten’, wordt voor 99 procent ook niet begrepen.

De verjaardag van mijn oma was gezellig, ondanks deze vraag. Er werd zelfs geproefd van het vega-buffet wat er was en tot verbazing van sommigen, was het nog lekker ook.

Advertenties uit de krant