Iepziekte
In de rubriek Buiten gewoon groen vertelt Hollandse Delta iedere week iets over de natuur in onze omgeving. Het waterschap verzorgt veel groen in de polder. Deze week: iepziekte.
De iepziekte is een agressieve schimmelziekte die vooral door de iepenspintkever wordt verspreid. De iep reageert hierop door besmette houtvaten af te sluiten, zo verwelken de takken en twijgen. De verwelkte bladeren blijven vaak lang aan de iep hangen, wat kenmerkend is voor deze aantasting.
Besmettingsbron
De schimmel verspreidt zich verder en de iep sterft uiteindelijk af. Een aangetaste iep is een besmettingsbron voor iepen in de buurt. De iepenspintkever legt zijn eieren onder de bast van deze boom. De jonge kevers die uitvliegen, zijn besmet met iepziekte en kunnen andere bomen infecteren. De iepziekte verspreidt zich ook via wortelcontact tussen twee bomen.
Snel handelen
Wanneer iepen in ons beheer en onderhoud de iepziekte krijgen, handelen we gelijk. Wij vellen de aangetaste boom/bomen en het hout schillen of verbranden we ter plaatse. Na het vellen, frezen we het overgebleven wortelgedeelte, de ‘stobbe’, weg. Er zijn veel iepensoorten die niet of nauwelijks vatbaar zijn voor de iepziekte. Met het herplanten van iepen houden we rekening met soorten die resistent zijn tegen de iepziekte.
INGEZONDEN
Oosterpark versus Oosterwijkpark
Wie bepaalt eigenlijk hoe het Oosterpark er in de toekomst uit gaat zien? Dat is afhankelijk van onze staatsvorm - democratie - die plaatselijk doorwerkt. Vrij vertaald betekent democratie: de overheid neemt besluiten met instemming van het volk, u en ik dus... (en de minderheid kan leven bij de beslissing van de meerderheid).
Bij deze besluiten spelen belanghebbenden een rol en daar is het bestemmingsplanproces ook voor ingericht. Als je links en rechts van de ingezonden stukken en uiteindelijke besluitvorming kennisneemt, lijken de plaatselijke machthebbers weinig op te hebben met hun inbreng. Hoe moeilijk kan het zijn? De Rowdies willen voldoende ruimte, omwonenden willen een deel van de huidige (infra)structuur behouden, maar ook van de snelwegherrie af en de gemeentelijke natuurexpert zou met 3VO moeten proberen al deze belangen bij elkaar te brengen. Onwillekeurig denk je dan: een homerun voor een praktisch ingestelde wethouder als Oosterwijk. Met zoveel ruimte en ideeën ter beschikking moet dat toch mogelijk zijn? Hoe je het ook wendt of keert, als een plan op zoveel weerstand stuit, moet je je minstens afvragen of het plan écht wel zo goed (uitgelegd) is. Democratisch gezien is het beste plan het plan met de meeste draagkracht… Wiens belang vertegenwoordigt een raadslid dat geen behoefte heeft aan een nieuwe discussie? Slaan we nu niet de bal mis? Nu dit deel van de democratie heeft gefaald, is feitelijk de enige mogelijkheid beroep aan te tekenen (én een voorlopige voorziening aan te vragen) bij de Afdeling bestuursrechtspraak. In ieder geval om op korte termijn - hoe nadelig ook voor de Rowdies - de onherroepelijke vaststelling van het bestemmingsplan tot na de verkiezingen uit te stellen. Daar zal blijken hoe honkvast de inwoners van (een deel van) Ridderkerk zijn wat stemgedrag betreft. Verkiezingen duiden draagvlak. Hoe belangrijk vinden Ridderkerkers hun park? Met andere woorden, krijgt het Oosterwijkpark straks een negatieve of positieve bijklank? Ik adviseer Oosterwijk oprecht het laatste. Politiek, denk aan de democratie!
mr. A. Griep