Het kostenveroorzakersprincipe
De eigenaar van de zieltogende boomgaard in Rijsoord deed afgelopen week een appeltje in de krant ( nee geen schrijffout) voor het toch maar rooien van zijn boompjes. Om er dan een weg doorheen aan te leggen. Dit deed hij via de voorzitter van de ondernemersvereniging. Er wordt geschemerd met rapporten die zouden uitwijzen dat die echt noodzakelijk is voor het onderbuikgevoel van potentiële kopers van de laatste kaveltjes in Nieuw Reijerwaard.
Hij spreekt hier echter niet de waarheid;
1e) er is nergens aangetoond in onafhankelijke rapporten dat er congestie is op de wegen in die polder.
2e) ook de verantwoordelijk wethouder van Ridderkerk is heel stellig dat de extra ontsluiting niet nodig is voor de interne problemen van Nederlandse Vers Haven (dfp).
3e) er ontstaan alleen problemen binnen die Vers Haven als er problemen zijn op het Bovenliggend Wegennet. De rijkswegen dus. Het lijkt mij niet nodig om als gemeente de kosten te gaan dragen voor de chaos die Rijkswaterstaat veroorzaakt. Er zijn schattingen tussen de 3 en 70 miljoen. Daar hebben we simpelweg niet genoeg geld voor in kas!
Het stel drammertjes van de ondernemingsvereniging komt dus, alweer, met de verkeerde argumenten. En spreekt ook weer voor zijn beurt.
Wat wel een probleem zou kunnen worden is het extra forensenverkeer als Barendrecht de weggejaagde grote bedrijven gaat vervangen door woontorens. En zelfs dan is de oplossing binnen Barendrecht te vinden in het opwaarderen van de Veren Ambachtseweg en de Tuindersweg. Wat ik niemand hoor zeggen is dat volgens het kostenveroorzakersprincipe die meneer zelf de extra kosten moet betalen voor welke extra verbinding dan ook.
Cor Broeders
De rug recht houden
In de maar voortdurende, en voor de directie omgeving, beladen discussie over Nieuw-Reijerwaard zijn de belanghebbende begonnen met het inmasseren van de, in hun ogen, oplossing van de infrastructurele problemen rondom dit bedrijventerrein. Met regelmaat komt het onderwerp over de extra ontsluiting voorbij in de Combinatie. Dit keer de voorzitter Jan Willem van Hellemond van VBO Fresh Port en niet zo lang geleden een raadslid van Echt voor Barendrecht, een collega uit een BAR-gemeente. Allebei wekken ze niet de indruk dat ze in de directe omgeving van het bedrijventerrein wonen. Het raadslid wil zijn woningbouwprobleem oplossen en daarmee indirect zijn BAR collega Ridderkerk opzadelen. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig . En de heer Jan Willem van Hellemond heeft een aantal jaren geleden niet opgelet want toen zijn de infrastructurele problemen uitvoerig behandeld. Daarbij komt dat van de 200 ondernemers die hij vertegenwoordigt er tot nu toe, op een paar na, geen belangstelling was of is op investeren in Nieuw Reijerwaard. De "verkeerstromen” betreffen dus voornamelijk zijn ondernemers in het Barendrechtse deel en dat gaan we met een extra ontsluiting niet oplossen. Het lijkt er meer op dat de voorzitter het belang van één van zijn leden behartigd en dat is de eigenaar van de inmiddels gerechtelijk beschermde boomgaard. Eén van de eisen destijds was dat Nieuw Reijerwaard alleen ontwikkeld kon worden met een ontsluiting op het spoor, een ontsluiting onder de Rijksstraatweg, een turbo rotonde en indien mogelijk een directe aansluiting op de A-16. Als er niet aan alle voorwaarden voldaan zou worden zou dit problemen gaan geven. Resumé; Er is geen aansluiting op het spoor en gelukkig geen aansluiting op de A-16 gekomen in dit milieutechnisch inmiddels zwaar overbelaste gebied. Met andere woorden, de problemen zullen in de toekomst alleen maar groter worden en ook andere delen van Ridderkerk en Barendrecht gaan raken. Dat krijg je als industrieterreinen ontwikkeld worden in woonomgevingen en belangrijke voorwaarden opzij worden geschoven. Maar ja, de politiek blinkt nu eenmaal niet uit in competente beslissingen en gaat vaak voor eigen gewin. De gemeente Ridderkerk is gelukkig tegen. dus nu maar hopen dat de mensen op wie we gestemd hebben hun rug recht houden.
J.P. Jansma