Houtschouw: Takkenwerk
In de rubriek Buiten gewoon groen vertelt Hollandse Delta over de natuur in onze omgeving. Het waterschap verzorgt veel groen in de polder. Deze week over de jaarlijkse schouw van bomen.
Onze gebiedsbeheerders houden hun jaarlijkse ‘takkenschouw’. Zij inspecteren alle sloten die wij onderhouden en kijken of er houtopstanden (staande bomen) zijn die deze watergangen belemmeren.
Overhangend hout
Denk aan overhangende (takken van) bomen of spontaan gegroeide bomen in of langs het water (opschot), waardoor wij het onderhoud aan de sloten niet meer kunnen uitvoeren. Met het risico dat het watersysteem niet meer functioneert.
Onderhoud houtopstand
Grond- en perceeleigenaren zijn verantwoordelijk voor het onderhoud van de bomen en houtopstanden. Wij benaderen hen tijdig, zodat wij daarna het onderhoud aan de sloten kunnen uitvoeren. Ook het waterschap Hollandse Delta is eigenaar van gronden langs en in watergangen. Wij onderhouden de daar aanwezige bomen en houtopstanden in de winterperiode, buiten het broedseizoen.
Snoeien en soms verwijderen
Wij snoeien zodanig dat het onderhoud aan de watergangen weer mogelijk is. Bij spontaan ontstaan groen, zoals wilgen-, elzen-, of meidoornopschot (jonge takkengroei) in en langs sloten, kiezen we voor wel of niet verwijderen. Staan de bomen/het opschot ons onderhoud niet in de weg, dan blijven deze (nieuwe) bomen staan en nemen we ze op in ons boombestand. Ze worden dan in de toekomst onderhouden als ‘echte’ boom of struik.
INGEZONDEN
Onnozelaars
Wanneer iemand geen paraplu meeneemt als er regen wordt voorspeld en vervolgens een nat pak haalt, zal niemand mij kwalijk nemen als ik die persoon een onnozelaar noem. Een onnozelaar is immers iemand die tegen beter weten in, nalaat te handelen naar de kennis die hem ter beschikking staat.
Maar wat nu als het een lokale volksvertegenwoordiger is? Is het dan ongepast die onnozelaar te noemen? Wanneer Rutte II besluit dat ouderen langer thuis moeten blijven wonen, honderden verzorgingshuizen sluit en daarmee een streep haalt door een klassieke vorm van ‘doorstromen’, kan men op één hand uitrekenen dat er duizenden ouderen jaren langer in hun huis blijven wonen en dat die woningen dus niet beschikbaar komen voor anderen. Die ontwikkeling negeren (of gekker nog, ouderen er de schuld van geven) is tegen beter weten in, nalaten te handelen naar de beschikbare kennis.
Wanneer de UNHCR waarschuwt voor grote stromen vluchtelingen en Den Haag lokale overheden oproept zich hierop voor te bereiden, dan wéét je dat je er iets meer zult moeten huisvesten dan ‘een paar’. Dan op de handen blijven zitten, is tegen beter weten in, nalaten te handelen.
En als Nederland op korte termijn minstens 400.000 woningen te kort komt (naar verhouding zo’n 2.000 in Ridderkerk) en men noemt 90 extra woningen per jaar een ‘visie’, is dat tegen beter weten in, nalaten te handelen.
Voor alle duidelijkheid, dit vond allemaal plaats onder een nagenoeg zelfde college van SGP/CDA/CU plus lokaal en een nagenoeg zelfde gemeenteraad. Burgers kiezen nu juist een gemeentebestuur in de verwachting dat die dergelijke ontwikkelingen nauwlettend volgt en daar pro-actief naar handelt (in dit geval: bouwen, bouwen, bouwen). Dit is tegen beter weten in, nagelaten. In dat licht is van alle mogelijke benamingen ‘onnozelaars’ nog een heel erg vriendelijke.
Peter van Veelen