Van de ene in de andere crisis
Wat een rare week was dit. Alles tegelijk. We vallen van de ene in de andere crisis.
Dachten we net leuk van dat vervelende virus af te komen. De regering kondigt allerlei versoepelingen aan - alleen nog het mondkapje in het vliegtuig is verplicht. Ondertussen merk ik wel dat de een na de ander thuis moet blijven vanwege een positieve testuitslag. Dat betekent dat het coronavirus weer heeft toegeslagen. De meeste mensen hebben het gelukkig in een veel mildere variant dan in voorgaande coronagolven. Maar ik blijf toch maar waarschuwen: ga nou niet van de pret, omdat het weer kan, iedereen lopen te knuffelen, want het virus is nog onder ons. Ikzelf ben nog niet eens toe aan handen schudden. Dus ik groet beleefd en welgemeend met een boks.
De andere crisis is van een hartverscheurende soort: de oorlog in Oekraïne. Op ons eigen Europese grondgebied. Ik vind het nog steeds niet te geloven. Laten we hopen en bidden dat het conflict niet nog groter wordt. Laten we hopen en bidden dat de wereldleiders de wijsheid hebben om Poetin tot bedaren te brengen, zodat er een einde komt aan dood en verwoesting.
Inmiddels is onze prachtige sporthal De Wissel beschikbaar gesteld voor de noodopvang van zo’n 150 Oekraïense vluchtelingen. Vooral vrouwen en kinderen, die hun mannen en vaders hebben moeten achterlaten. Zondagavond zijn ze aangekomen.
Ik ben diep onder de indruk van wat Ridderkerk voor elkaar kan krijgen in buitengewoon korte tijd. Met de inzet van heel veel vrijwilligers en ook van professionals. Van politie tot brandweer, van Facet tot Het Rode Kruis, van Het Leger des Heils tot de Kledingbank. En natuurlijk van KCR, de thuisclub van De Wissel.
Ik zeg het niet elke dag, maar ook onze eigen organisatie verdient echt een groot compliment voor de manier waarop deze crisis het hoofd is geboden. Echt onvoorstelbaar wat een daadkracht, wat een doorzettingsvermogen, wat een onverwoestbare wil om er voor te zorgen dat deze medemensen uit Oekraïne geweldig konden worden opgevangen. Natuurlijk is het een noodopvang en staan wij voor de grote opgave voor deze mensen een meer permanente plek te vinden. Niemand weet wanneer ze weer terug naar huis kunnen, terwijl dat is wat iedereen hoopt. Het is nu belangrijk dat deze mensen hier eerst tot rust kunnen komen na wat hen allemaal in hun verscheurde land is overkomen.
In ieder geval laat Ridderkerk zich van zijn beste kant zien. Van alle kanten komt er hulp en zijn er allerlei initiatieven. De kunst is nu wel om een beetje gestructureerd die hulp daar terecht te laten komen waar die het hardste nodig is. Daarom hebben wij een crisisorganisatie ingericht die zich hier dag en nacht mee bezig houdt. Maar nogmaals: hartverwarmend waartoe Ridderkerk in staat is!
Verkiezingen
Je zou het bijna vergeten, maar als u dit leest zijn de gemeenteraadsverkiezingen al geweest. In het licht van de eeuwigheid misschien niet zo belangrijk, maar voor Ridderkerk en de Ridderkerkers is het wel degelijk belangrijk. Ik hoop op een mooie opkomst en ik wens de gekozenen heel veel wijsheid om een goed programma en een goed dagelijks bestuur te formeren. In de volgende column kan ik daar vast meer over vertellen.
Anny Attema, burgemeester
Reageren op deze column? Mail naar burgemeester@ridderkerk.nl.