Half jaar noodopvang de Haven in Ridderkerk
Al een half jaar, of nóg maar een half jaar? Als je het aan de stuurgroep en de vele vrijwilligers van de Haven vraagt kan het 2 kanten op. Met veel liefde en toewijding zijn ze bijna dagelijks, of met grote regelmaat, in de noodopvang aanwezig. De tijd vliegt voorbij. Maar omdat het al zo’n tijd loopt wordt de impact ervan gevoeld. Al ruim 200 mensen mochten in deze Noodopvang hun eerste veilige Haven ervaren. In dit krantenartikel een mooie inkijk en een ode aan velen!
Voor veel bewoners een lange periode van wachten, onzekerheid, en nog meer wachten. Voor velen al ruim een half jaar. En waarop wachten? Tot het weer veilig is en ze terug kunnen naar Oekraïne? Voor de meesten is er geen weg meer terug door de aanwezigheid van de vijand of omdat hun huis met de grond gelijk is gemaakt.
Voor de meesten is het wachten tot ze een eigen plek krijgen met meer privacy en hun eigen douche. In de noodopvang heeft ieder wel zijn of haar eigen slaapvertrek, klein maar fijn. Maar omdat de scheiding slechts een dun wandje is die aan de bovenzijde het plafond niet raakt, wordt in de nacht ieder gesnurk, gesnif en gekuch gehoord. Een ware beproeving voor ieder mens. Vier buiten units met elk een douche en wc worden gedeeld met 54 anderen. Hoewel de Noodopvang blij is met deze oplossing, baart dit richting de wintermaanden wel zorgen.
Een grote familie
Ondanks alle ongemakken, heerst er rust in de opvang. De Oekraïners hebben elkaar aangenomen als een soort familie. Iedereen wordt gerespecteerd en gewaardeerd. Met elkaar proberen ze hobbels te nemen en voorkomende problemen op te lossen. Taken worden netjes verdeeld en ze helpen elkaar waar nodig is. Zo vlechten ze elkaars haar, knipt een voormalig kapster bij velen de haren, helpen degene die de Engelse taal beheersen de anderen met vertalen en hangen ze soms een wasje voor elkaat aan het droogrek.
Werk
Niets doen en maar afwachten hoort niet bij de mentaliteit van vele Oekraïners. Daarom heeft 85% van de volwassenen een (bijna) fulltimebaan in en rond Ridderkerk. Daarvoor is veel moeite gedaan. Het geeft de bewoners van de noodopvang een doel, en ze mogen zich nuttig maken. Ondernemers die dit mogelijk maken is de Noodopvang daarom erg dankbaar!
Tolk en beveiligers
Voor sommige bewoners is een tolk al minder noodzakelijk geworden. Actief worden Nederlandse woorden geleerd. Zo zijn er bewoners die samen woorden opschrijven en zelfs elkaar overhoren. Toch is het fijn dat we tolken hebben die regelmatig helpen. Zeker de aanwezigheid van Vadim, één van de coördinatoren, is heel fijn. Vier dagen in de week is hij overdag in de opvang aanwezig en helpt bij de papierwinkel waar bewoners mee te maken krijgen. Hij maakt afspraken bij het gemeentelijk loket, de huisarts en de tandarts. Onmisbaar! Daarnaast is beveiliging ook noodzakelijk. Die zijn 24/7 aanwezig in het pand. Niet alleen om al het reilen en zeilen in de gaten te houden, maar ook om van de noodopvang geen inloophuis te maken. De Noodopvang is de gemeente dankbaar dat dit mogelijk is gemaakt.
Vrijwilligers
De Noodopvang zou allang niet meer mogelijk zijn geweest zonder de hulp van vele vrijwilligers. Ondanks hun eigen gezinnen, werk en bezigheden staan ze steeds klaar voor de Oekraïners. Iedereen heeft een eigen taak. De één maakt schoon, de volgende geeft als gastvrouw de nodige aandacht aan bewoners, de ander is aanwezig als coördinator in de avonduren, en de volgende helpt bij het op orde houden van voorraden in het magazijn. Ook het rooster en het maken van daglijsten is een hele klus. Al die helpende handen zorgen voor een goed lopende opvang, heel fijn! Met elkaar hebben de vrijwilligers al veel ondersteuning kunnen geven aan mensen in nood. De verhalen die ze delen met de vrijwilligers zijn soms heftig. Al het verdriet en alle boosheid mag ook een plaats hebben in deze Haven. Velen zijn familieleden al verloren, of hebben andere schokkende berichten moeten verwerken. Sommigen moeten met lede ogen zien hoe hun man of kind zich in de oorlog inzet. Al die emoties worden opgevangen door vrijwilligers die op deze manier de oorlog van dichtbij meemaken. Niet altijd makkelijk, maar wel een dankbare taak!
School voor de kinderen
In de noodopvang zitten ook kinderen van basisschool leeftijden. Deze kinderen, en ook nog een aantal kinderen die elders in Ridderkerk zijn ondergebracht, krijgen vijf dagen in de week les op een bovenverdieping in de Haven. Een hele opgaaf voor al die juffen en meesters die dit mogelijk maken. Fijn dat de kinderen op deze manier hun ritme en regelmaat ervaren en niet stil blijven staan in hun leerproces.
Bedrijven
Vele bedrijven is de Noodopvang veel dank verschuldigd. Van veel bedrijven mochten ze financiële steun ontvangen, maar ook praktische hulp werd en wordt geleverd. Er zijn vaste leveranciers die nog steeds gratis producten verstrekken; Zo zorgt bakker Voordijk al een half jaar lang dagelijks voor vers brood, vanuit Hillfresh wordt gezorgd voor vers fruit en de bloemenjungle zorgt wekelijks voor een bos bloemen op de tafel in de publieke ruimte. En daarnaast al die mensen die eens of meermaals nuttige spullen of wat lekkers voor bij de koffie brachten…allemaal bedankt!
Bezoek Burgemeester
De Oekraïners in de Noodopvang danken de burgemeester voor haar komst. Ze hebben het enorm gewaardeerd dat de burgemeester persoonlijk hun situatie is komen bekijken. Oekraïners hebben gezagsdragers hoog in het vaandel staan. Het bezoek werd daarom erg gewaardeerd en nog dagen besproken. De Oekraïners voelen zich gezien en zijn dankbaar dat ze zich, door dit bezoek, welkom mogen voelen in Ridderkerk.
Dorpsgenoten
En dan jullie, beste dorpsgenoten; want dat zijn jullie van deze Oekraïners! Met de gemeente wordt er hard aan gewerkt om deze mensen een eigen plaats te gaan geven binnen Ridderkerk. We begrijpen dat er soms wat weerstand is ten opzichte van het opvangen van vluchtelingen. Toch hopen we dat jullie deze mensen een eerlijke plaats willen gunnen in Ridderkerk, misschien wel bij u in de straat. Soms voelt het zo dubbel als we kijken naar de huidige woningnood. Toch hopen we dat ook u ze welkom wil heten. Eén van de jonge vrijwilligers (6 jaar) die graag met de kinderen in de opvang komt spelen zei pas zo treffend tegen zijn moeder; “mama, waar moeten wij straks heen als er oorlog uitbreekt in ons land?” Misschien goed om bij onszelf eens te laten bezinken; wat als ík moet vluchten? Wat als Ridderkerk onder vuur komt te liggen? Waar ga ík dan heen en hoe word ík dan opgevangen?
Bij de foto's:
De kinderen van de Oekraïners in de noodopvang gingen maar graag met de burgemeester Anny Attema op de foto. De burgemeester liet zich bij dit bezoek uitgebreid informeren over de dagelijkse gang van zaken. Mevrouw Attema en de met haar meegekomen ambtenaren Arjan Breedveld en Willem Lems werden verrast met portretten, die door een van de vluchtelingen werden gemaakt.
