Noodgedwongen vertrek bij brandweer
Eigenlijk wil “Mees Cees” niet, maar medische problemen zetten een streep door zijn 18-jarige loopbaan bij de brandweerpost Ridderkerk. Als vrijwillig leer-werkplek begeleider en bevelvoerder is hij per 1 november afgezwaaid. Jammer, maar noodgedwongen.
Op 1 september 2004 werd Cees Hofman als adspirant brandwacht aangesteld in de dagdienst. De toen 41-jarige timmerman werkte bij de Kievit aan de Houtstraat in Ridderkerk. In de jaren die volgde groeide Cees door naar een allround brandweerman. In de tussentijd veranderde hij van werkgever en ging voor de klas staan op het Actief college in Oud Beijerland.
Begeleider
Dit ontging ook de toenmalig commandant Petra Claus niet. Zij vroeg Cees om als leer-werkplek begeleider nieuwe brandweermensen te begeleiden. “Ik heb de afgelopen 15 jaar, samen met o.a. Rob de Graaf, ongeveer 10 mensen begeleid. Een intensieve periode waar veel tijd in ging zitten. Daarnaast kon ik zelf ook binnen het korps promotie maken door de opleiding voor bevelvoerder te gaan volgen. Er bleef in die tijd weinig vrije tijd over” vertelt Cees over dit aspect van zijn brandweerwerk.
Hersenbloeding
Donderdag 15 september 2021 zal altijd in zijn geheugen gegrift blijven: “Ik was in de sportschool bezig op de hometrainer toen er ineens een zware hoofdpijn ontstond en ik niet meer wist wat er gebeurde. Een heel naar en onwezenlijk gevoel." Cees werd naar het ziekenhuis gebracht en daar constateerde men dat hij een hersenbloeding had gehad. "Een geluk hierbij was dat het overdag gebeurde waar andere mensen bij waren en ik daardoor heel snel in het ziekenhuis belandde. Je leven staat daarna werkelijk helemaal op zijn kop” vertelt Cees: "Mijn artsen vertelde mij dat de schade beperkt was, maar dat ik er rekening mee moest houden dat het nooit meer voor 100% goed zou komen. Ik heb dat niet willen geloven, dit kan toch niet, nu al leven met een beperking?”
Cees is daarna in een revalidatie traject beland waarvoor hij twee tot vier keer per week moet trainen. “Het gaat steeds beter, al ben ik na de training flink versleten. Ook werd geconstateerd dat ik een etalage been heb. (Etalage benen is een vaatziekte waarbij de slagaderen in de benen zijn vernauwd. Red.) Gelukkig sta ik ook weer twee ochtenden voor de klas. Toch heb ik nog een lange weg te gaan. De artsen hebben geconstateerd dat er nog een zwakke plek in mijn hoofd zit die nog een keer moet worden behandeld.”
Terugkeer niet mogelijk
Na lang wikken en wegen heeft hij besloten dat een terugkeer op de brandweerwagen niet reëel is. In een gesprek met clustercommandant Jos de Graaf en coördinerend bevelvoerder Ton Mans is besloten om per 1 november met ontslag te gaan. “Ook mijn andere taak binnen het korps is geen optie meer. Ik ben al enige tijd uit het proces en/of ik dit in de toekomst weer zou kunnen oppakken is twijfelachtig. Het is daarom beter te gaan voor een zo’n goed mogelijk herstel” stelt Cees:
“Ik ga mijn collegae bij het korps zeker missen. Hier deel je dag en nacht lief en leed met elkaar. Het heeft mij veel gebracht en kan ik omkijken naar mooie jaren.”