Gezocht: meedenkende burgers
Het vertrouwen van de burgers in de overheid loop terug. Veel beslissingen worden genomen over de hoofden van de burgers heen. Het woord vertrouwenscrisis valt regelmatig. Op de eerste plaats is de overheid zelf aan zet om dit beschadigd vertrouwen te herstellen, bijvoorbeeld door een participatiebeleid waarin ruimte is voor een echte dialoog. De samenleving maken we met zijn allen. Burgers zijn ook aan zet om een positieve inbreng te leveren. Met gemopper, chagrijn, achterdocht of onverschilligheid komen we niet verder. Het Maatschappelijk Burgerplatform Ridderkerk (MBR) en het Burgerplatform Minima Ridderkerk (BMR) zetten zich in om de dialoog tussen de burgers en de overheid te verbeteren. Wij zoeken burgers die met ons mee willen denken.
Nieuwe kansen
Binnenkort is een nieuwe wet Versterking Participatie van kracht. Die wet verplicht de gemeenten de burgers te betrekken bij het gemeentelijk beleid. Die wet biedt ook de mogelijkheid voor burgers om zelf initiatieven nemen. De burgers kunnen zich uitspreken hoe ze willen participeren. Het college heeft aangekondigd binnenkort met voorstellen te komen voor een nieuw participatiebeleid. Het MBR en het BMR zoeken medeburgers om in gesprek te gaan met de gemeente, enerzijds over de invulling van de participatie vanuit het perspectief van de burger, anderzijds over wat nodig is in het brede sociale domein, van jeugdhulp tot ouderenzorg, van armoedebeleid tot maatschappelijke opvang, van (geestelijk)welzijn tot schuldhulpverlening, van integratie van nieuwe Ridderkerkers tot voorzieningen voor mensen met een beperking. leder talent is welkom.
Wie zijn wij?
Het MBR en BMR stellen de burger centraal, niet het voorbedachte aanbod van de gemeente of de zorgaanbieders. Wij zijn onafhankelijk van politieke partijen en programma’s. Wij zijn voor openheid en transparantie, voor een wezenlijke dialoog. Kortom voor een goede afstemming van het gemeentelijke beleid met wat er leeft onder de bevolking.
Interesse?
Meer informatie kunt u vinden op onze website www.mbridderkerk.nl. Daar kunt u lezen over onze missie en onze visie. Hier staan ook enkele voorbeelden van uitgebrachte adviezen aan het gemeentebestuur. U kunt contact opnemen via het contactformulier op onze website of mailen naar: voor MBR frans.velders@kpnmail.nl en/of voor het BMR gerscholtens@gmail.com. Dank voor uw inzet.
LEZERS SCHRIJVEN
Familiezaken
Er is de laatste jaren veel aandacht voor het fenomeen ondermijning: De onderwereld die probeert door te dringen in de bovenwereld en daarvoor gebruik maakt van diensten van reguliere organisaties en instellingen. Niet alleen de aanpak hiervan is buitengewoon lastig, ook de definitie. Wat is ondermijning? Want waar we bij het begrip ‘onderwereld’ denken aan georganiseerde misdaad en criminaliteit zoals drugshandel, witwassen en meer van dat soort onfrisse praktijken, gaan ondermijnende activiteiten veel verder dan dat. Subtiel en vaak zo geraffineerd dat (lokale) partijen, politici en ambtenaren er mee te maken kunnen krijgen, soms zonder dat ze het in de gaten hebben; onrechtmatige declaraties in de wmo-zorg, discutabele grond- of vastgoedaankopen, incorrecte vergunningsaanvragen etc. En dat zijn dan nog activiteiten die aan rechtmatigheid getoetst kunnen worden. Maar hoe zit het met zoiets als een mondkapjes-affaire? Is de verwevenheid van bedrijven en politiek niet evenzo ondermijnend? Als bedrijven bijvoorbeeld grote bedragen schenken aan een (lokale) politieke partij, welke tegenprestatie staat daar dan tegenover? Nóg lastiger is het als politieke partijen bijna uitsluitend uit familieleden bestaan of als zakelijke belangen in de raad worden vertegenwoordigd door familie. Wordt dan het algemeen of een specifiek privaat belang gediend? En op welk punt wordt dat dan ondermijnend? Laat duidelijk zijn, het gaat dan niet over criminaliteit à la maffia, Don Corleone of Al Capone, maar deze ‘Affari di Famiglia’ doen op z’n minst de wenkbrauwen fronsen. Het mag, maar is het wenselijk? Wanneer we stellen dat ondermijning de fundering van de samenleving aantast, moeten we dan juist niet alert zijn op zaken die tegen de grenzen daarvan aan schuren?
Peter van Veelen