Een mooi ambt
Je maakt als burgemeester zoveel mee, ik weet haast niet waar te beginnen om het aan u te vertellen.
Heel bijzonder was het bezoek van de Commissaris van de Koning, Jaap Smit, aan onze raad, om de profielschets voor de nieuwe burgemeester in ontvangst te nemen. Natuurlijk bemoei ik mij helemaal niet met mijn opvolging, maar ik ben wel gewoon voorzitter van de raad, dus ook van deze raadsvergadering. Het is een prima profielschets geworden, dus vol vertrouwen zien wij allemaal uit naar de uitkomst van deze procedure.
U zult begrijpen dat ik bij bijna alles wat ik doe wel voel dat het de laatste keer is: onze begrotingsbehandeling, oud en nieuw, de nieuwjaarsreceptie met nieuwjaarsspeech, dat zijn maar een paar voorbeelden. Wat ik ook voor het laatst als burgemeester van Ridderkerk ga doen, is de ontvangst van Sinterklaas. Altijd was mijn man Rob erbij. Ik mis hem zeer, vooral bij dat soort dingen die we samen deden. Verleden jaar deed ik dat samen met onze kinderburgemeester Maylin. Dit jaar is onze kleinzoon Tigo mijn kleine partner. Hij is 6 jaar en heel stoer, dus dat gaat helemaal goed komen. Wij verheugen ons daar zeer op, maar het is ook wel een beetje emotioneel.
Nog zo’n bijzondere ervaring die ik u niet wil onthouden, is mijn bezoek aan een al wat oudere dame. Zij en haar man waren bijna 60 jaar getrouwd en verheugden zich op het bezoek van de burgemeester bij die gelegenheid. Helaas heeft het niet zover mogen komen. Haar man overleed voordat het zover was. Hun dochter belde ons. Ik besloot toch dat bezoek te brengen, compleet met bloemen. En wat was dat een goed besluit. Ik bleek haar man wel te kennen. Zo’n bekende kop die ik bij vele gelegenheden als vrijwilliger was tegengekomen. En wat een lieve, leuke vrouw, en geweldige dochter en kleindochters.
En dan tot slot die bijzondere bijeenkomst in de voormalige witgoedzaak van Verschoor: vele maanden het onderkomen van Oekraïense vluchtelingen. Vele mensen waren aanwezig bij de slotbijeenkomst. De Oekraïense vluchtelingen hebben allemaal elders hun onderdak gevonden. De meesten in Ridderkerk. Maar tot die tijd zijn ze veilig en met heel veel warmte thuis geweest in “De Haven”. Onder de bezielende leiding van Esther Huijser. Het was mij een groot genoegen haar in het zonnetje te zetten. En met haar al die vrijwilligers die aanwezig waren.
Het is een beetje een allegaartje geworden. Ik probeer u zo nu en dan een kijkje in mijn keuken te geven. Dit is natuurlijk maar een heel klein kijkje, waar werk en privé net zo gemakkelijk door elkaar heen lopen, maar dat is ook echt zo. Dat maakt mijn ambt ook zo mooi.
Anny Attema, burgemeester
