INGEZONDEN
Kennismaken met een vluchteling
Vluchtelingenwerk Nederland afdeling Ridderkerk, organiseerde op woensdag 23 november een inloopavond. Onder het motto ‘Bekend maakt Bemind’ konden Nederlandse inwoners van Ridderkerk, persoonlijk kennismaken met een vluchteling.
Wethouder van Cultuur en Welzijn, Fleur Stip, leidde de avond in. Na de inleiding vertelde een Nederlandse man over zijn werk als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk Rotterdam. Hij verhaalde over de redenen waarom ‘zijn’ vluchtelingen gevlucht zijn; geweld, seksuele geaardheid, etnische en religieuze vervolging. Zijn betoog werd ontvangen met begrip en respect vanuit de zaal. Het publiek bestond uit Islamitische (ex-) vluchtelingen en Nederlanders die betrokken zijn bij het vluchtelingenwerk of waren gekomen uit belangstelling. Mensen die vluchtelingen een warm hart toedragen zo bleek uit hun reacties.
Daarna kwam een Turkse Vluchteling aan het woord. Hij vertelde dat hij advocaat was geweest in Turkije, maar dat hij had moeten vluchten omdat hij lid was van de Gülen-beweging. Zijn veelbelovende carrière als advocaat had hij ingeruild voor een gevaarlijke vlucht en een onzeker bestaan in Nederland. Tijdens zijn verhaal ontstond er rumoer in de zaal; een Turkse Dame stelde een kritische vraag en maakte een opmerking over de Gülen-beweging. Direct werd haar het woord ontnomen en werd haar verzocht om geen opmerkingen meer te maken. Daarop verliet de Turkse Dame de zaal.
Wat de statushouders niet ontgaan is, is de manier waarop Oekraïense vluchtelingen worden ontvangen. De blanke Christelijke Oekraïense dames worden met open armen ontvangen, terwijl de Arabische en Afrikaanse moslimmannen onthaald worden met demonstraties en brandstichtingen. De manier waarop de Nederlandse politiek en maatschappij onderscheid maken tussen vluchtelingengroepen, roept een gevoel van oneerlijkheid op bij niet-Europese asielzoekers.
Wat verzwegen werd
Gedurende de avond werden er verschillende reden genoemd waarom mensen op de vlucht slaan. Wat niet genoemd werd was antisemitisme. Sinds de komst naar en de verspreiding van het relatief nieuwe islamitisch antisemitisme, is er een Joodse uittocht naar Israel opgang gekomen, die groter is dan die na de Tweede Wereldoorlog. Dat Moslims in Europa zelf ook een reden voor vlucht zijn, voor bijvoorbeeld Joden, mocht de steller dezes niet zeggen.
Dat Oekraïense vluchtelingen privileges hebben mag oneerlijk aanvoelen. Maar staushouderds in Nederland hebben enorme privileges ten opzichte van hun landgenoten in het land van herkomst die niet naar Nederland vluchten. Of hun landgenoten die gevlucht zijn naar landen in de eigen regio.
Tijdens de pauze vertelde de Turkse Dame dat het haar stoorde dat een lid van de Gülen-beweging vrijelijk kon afgeven op de Turkse regering, terwijl hij lid was van de beweging, die een zeer gewelddadige poging tot staatsgreep had gedaan in 2016. Bij deze couppoging kwamen meer dan driehonderd burgers om het leven. Doel was om een militair bewind te vestigen gesteund door de omstreden islamitische geestelijke Fethullah Gülen. Leden van deze beweging werden in Europa ten onrechte erkend als politiek vluchteling, aldus de Turkse Dame. Op haar beurt vergat de Turkse Dame dat in de nasleep van de couppoging, niet minder dan veertigduizend mensen werden gearresteerd, 110.000 mensen werden ontslagen, en dat de rechtelijke macht en de universiteiten gezuiverd werden van alle kritische stemmen. En dat terwijl de couppoging werd geleid door slechts zes generaals. Buiten de generale staf was er zo goed als geen verantwoordelijkheid voor de putsch.
Conclusie
Het doel van de avond was om Nederlanders in persoonlijk contact te brengen met vluchtelingen. In dat doel is de organisatie slechts gedeeltelijk geslaagd. De aanwezige Nederlanders dragen vluchtelingen reeds een warm hart toe. Bezoekers met een kritische houding ten aanzien van migratie in het algemeen en vluchtelingen in het bijzonder waren niet aanwezig. De sprekers kregen een avond de lang ruimte om hun eigen argumenten aan te dikken, en de argumenten van de enige critica te bagatelliseren. Zo preekte iedereen weer voor eigen parochie. Dat is jammer, want een respectvolle uitwisseling van argumenten, in een beschaafd migratiedebat, is wat deze samenleving hard nodig heeft.
Chris Emmert,
Historicus