Column Nina: Tot ziens

‘Nien moet je kijken! Misschien is dit wel iets voor jou’. Mijn moeder laat me een uitgeknipt krantenknipsel zien. Het is een oproep voor een columnist. In eerste instantie wilde ik niet reageren uit angst dat ik niet gekozen zou worden om columns te mogen schrijven. Dat heb ik altijd al eng gevonden, dat mensen mijn schrijfwerk niet goed genoeg zouden vinden. Nu bijna 2,5 jaar later kan ik met trots zeggen dat ik weldegelijk ben gekozen als columnist. Maar tegelijkertijd is dit dan ook mijn laatste column.

2,5 jaar geleden was ik net gestopt met mijn universitaire opleiding om mijn doelen na te jagen. Ik ging fulltime werken en daarnaast schrijven en een eigen bedrijf opzetten. Dit was niet mijn eerste plan; ik wilde eigenlijk helemaal geen ondernemer worden. Het woord alleen al zorgde ervoor dat ik klamme handen kreeg. Maar desondanks heb ik het toch gedaan. Ik heb niet het traditionele pad gevolgd wat van mij verwacht werd en daar ben ik blij om. Anders had ik misschien mijn droom om schrijfster te worden links laten liggen.

Het feit dat ik stop met het schrijven van columns voor De Combinatie betekent niet dat ik mijn droom om schrijfster te worden opgeef. Integendeel, ik gun mezelf de tijd en ruimte om andere dingen te proberen. Om meer te schrijven, om andere dingen te schrijven, om dingen uit te proberen buiten mijn comfortzone zodat ik kan groeien als schrijfster. Ik heb tenslotte grote dromen. En bij grote dromen, moet je grote acties ondernemen.

Ik kijk met trots terug op mijn periode als columnist. Ik heb er niet alleen van genoten, maar het heeft me ook een kans gegeven om me te laten groeien als schrijfster. Zonder deze stap had ik waarschijnlijk ook niet de kans gekregen om voor andere media te schrijven.

Ik wil iedereen bij De Combinatie bedanken voor deze kans en iedereen die mijn columns heeft gelezen. En mijn moeder natuurlijk, die me heeft overgehaald om te reageren op de oproep. Dit is absoluut geen vaarwel, maar een tot ziens.

En voor iedereen die deze column leest wil ik graag een waardevolle les meegegeven die ik de afgelopen jaren heb geleerd: Volg je dromen en luister naar je eigen gevoel. Alleen jij weet wat het beste voor je is, niemand anders. Ook al bedoelen anderen het nog zo goed.

Tot ziens.