Column Youri: Een WK zonder oranje
AlgemeenOver 2 weken is het dan zover. Nee, de zomer moet dan nog een weekje wachten. Ik heb het over het WK voetbal. Het zal helaas geen WK zijn als alle anderen hiervoor. De straten zullen er over twee weken nog precies hetzelfde uitzien als nu.
Ik voel me oud als ik terugdenk aan de tijd dat het nog 'gewoon' was dat het Nederlands elftal meedeed met een wereldkampioenschap. Natuurlijk het WK in 2010: het jaar dat we de finale haalden. Een betere voetbalzomer kan ik me niet herinneren.
En natuurlijk het laatste WK in 2014... Ik was zestien jaar, had nog lang geen rijbewijs en hoopte dat ik mijn eindexamen het jaar erna zou halen. In de eerste poulewedstrijd van Oranje zag ik een van de mooiste goals die ik ooit live op tv had gezien. Van Persie kopte de bal door middel van een zweefduik over keeper Casillas heen. Ik kreeg tranen in mijn ogen. We wonnen toen met 5-1 van Spanje. Je kon geen straat inlopen zonder oranje vlaggetjes boven je hoofd te horen wapperen. De WK-sfeer, die er elke vier jaar was, maakte de zomer drie keer zo mooi. Uiteindelijk vlogen we er in de halve finale uit tegen Argentinië. Ik was voor een wedstrijd nog nooit zo zenuwachtig, kan ik me herinneren.
En nu, vier jaar later, ben ik twintig jaar en zet ik over twee weken de TV aan voor Tunesië - Panama. Het Nederlands elftal doet niet mee. Voetbal zal niet meer het onderwerp van de dag zijn. De straten zijn niet meer versierd en mensen laten hun oranje shirts in de kast liggen.
Mijn vader liet mij vroeger de DVD van het EK van 1988 zien. ''Toen was het Nederlands elftal nog wat.'', zei hij. Nu begrijp ik hem. Hij wilde de mooie tijd van toen delen met iemand die het niet had meegemaakt.
Later zal ik dat ook bij mijn zoon doen. ''Kijk, toen deden we nog mee en stonden we in de finale. Helaas verloren, maarja, toen deden we nog mee. En elke straat was oranje.''
