Leven in twee werelden, in Ridderkerk

RIDDERKERK - ‘We zitten hier in Ridderkerk te springen om vrijwilligers…’ dat is in een notendop de boodschap van Djannah Ollong (61), de gezellige teamleidster van VluchtelingenWerk. De organisatie zetelt in een lekker kantoor op de tweede verdieping van het moderne gemeentehuis en kijkt uit op het gezellige Koningsplein. 

Binnen is een groep mensen in leeftijd variërend van 18 jaar tot 71, druk aan het werk. VluchtelingenWerk telt hier ter plaatse 18 vaste medewerkers en vier taalcoaches. Op teamleider Ollong na allemaal vrijwilligers. Veel van hen zijn hier zelf als nieuwkomer gekomen. Iedereen is op een bevlogen manier bezig met dat ene doel: een soepele integratie van de statushouder. Het is de bedoeling dat Ridderkerk dit jaar 64 daarvan welkom heet en op weg helpt.

VluchtelingenWerk Ridderkerk is dan ook druk op zoek naar vrijwilligers. Het werk hoeft echt niet heel veel tijd te kosten. Een warm hart en de bereidheid om zich een dagdeel in de week in te zetten voor mensen die alles hebben moeten achterlaten, volstaat ruimschoots. Teamleider Ollong zoekt onder meer taalcoaches, maatschappelijk begeleiders, huisbezoekers, receptionisten en vertalers.

Samenspraak
De oudst aanwezige vrijwilliger is Margreet Groenendijk die hier al elf jaar vrijwillig actief is. In eerste instantie omdat zij haar baan verloor en de voorkeur gaf aan het verrichtten van vrijwilligerswerk boven het verplichte solliciteren. Maar dit beviel zo goed dat zij er na haar pensionering vrolijk mee doorging. De jongst aanwezige is Fahiem (18).
Een vriendelijk ogende jongeman, die christen was in een land waar dit praktisch niet mogelijk is, komt op het spreekuur bij stagiair Thimo (20). Drie jaar lang verbleef hij op een asielzoekerscentrum elders in het land. Ook daar sloot hij zich aan bij een kerk waar hij, vanwege veelvuldig contact met Nederlanders onze taal aardig onder de knie kreeg. Sinds drie maanden woont hij hier. Hij is dolgelukkig met zijn plek.
Op dit moment wil hij naar school. De keuze wordt bepaald in samenspraak met Thimo die ook voor de aanmelding zal zorgen. Er komen nog wat brieven tevoorschijn die toelichting behoeven en verder worden er afspraken gemaakt voor een traject van Maatschappelijke Begeleiding. Daar zullen onderwerpen aan de orde komen als: normen en waarden van de Nederlandse samenleving, hoe werkt ons schoolsysteem, hoe werkt ons zorgstelsel en ook online veiligheid komt langs. Ook de nieuwkomer moet leren dat je nooit moet reageren op fishing en nepmails.
De jongeman wil een WA verzekering afsluiten. ‘Dat is nuttig toch?’, vraagt hij onzeker. ‘Stel dat ik met mijn fiets ergens schade zou maken…’ Over hem hoeven we ons geen zorgen te maken. Hij gaat zijn draai hier wel vinden.

Goede contacten
Ollong vertelt dat het sentiment in Ridderkerk in de richting van vluchtelingen over het algemeen positief is. Er is een goede band met de gemeente, er zijn goede contacten met het Interkerkelijk Diaconaal Beraad (IDB) dat o.a. zorgt voor kerstpakketten voor de statushouders. Er bestaat een goede samenwerking met de vrijwilligers van SIR Foodcompany en het Gilde Samenspraak Café.
Dat vluchtelingen door enkelingen nog slechts als een kostenpost gezien worden, stoort haar: “Goed, een nieuwkomer krijgt in eerste instantie een kleine uitkering. Maar vergeet niet dat alles hier besteed wordt. Aan huur, aan boodschappen, aan verzekeringen et cetera. Dus op die manier stroomt het geld terug in onze economie. En veel van hen zijn goed opgeleid en zullen op termijn een nuttig aandeel aan onze samenleving kunnen leveren. De nieuwkomer heeft vaak veel te bieden. Daar mag ook wel oog voor zijn.”
Zij legt uit dat statushouders bij vestiging in Ridderkerk de eerste drie maanden ondersteund worden. Men wordt geholpen met het vinden van woonruimte, een huisarts, een school voor de kinderen  en alles wat verder nodig is om zelfstandig te functioneren. Na drie maanden krijgt hij of zij een vaste maatschappelijk begeleider die verder helpt bij de integratie.  En daarnaast ook een taalcoach – dit zijn vrijwilligers, geen docenten - die gedurende een periode van acht maanden wekelijks anderhalf tot twee uur werkt aan de taalontwikkeling binnen een één op één setting.

Dat Ollong zich bij nieuwkomers betrokken voelt, komt mede door haar eigen achtergrond. Haar ouders kwamen in 1951 als Molukkers naar Nederland. Veertien jaar lang woonden zij in de armoedige barakken van een voormalig concentratiekamp in Friesland, waar zijzelf in 1960 geboren werd. Toen zij als achtjarig kind naar Ridderkerk verhuisde, sprak ze nog nauwelijks Nederlands. Dus het hele integratietraject heeft zij aan den lijve ondervonden. Het was niet altijd makkelijk, zeker als kind niet, maar zij kijkt er met een goed gevoel op terug. ‘Als tiener leefde ik TUSSEN twee werelden – zo vertelt ze – maar nu leef in IN twee werelden. Het deel hebben aan twee culturen voelt als een verrijking…’ En inmiddels heeft ze dus deel gekregen aan nog veel meer culturen.
Kortom: Kunt u een dagdeel in de week missen, neem dan contact op met VluchtelingenWerk. U zult er geen spijt van krijgen! Bel Djannah Ollong op: 0180 433 775.