Column Nina: Het ‘echte’ leven

Het ‘echte’ leven is voor mij weer begonnen. Een week geleden begon ik aan mijn bacheloropleiding geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. En na heel lang gewacht te hebben op bus 144, die nooit op tijd aankomt bij de halte, heb ook ik mijn ov-reis overleefd.

Waarom de bus 144 nooit op tijd aankomt bij de halte die ik moet hebben, is voor mij een groot raadsel. En waarom de buschauffeurs ook negen van de tien keer door rijden bij de halte Huys ten Donck – ook al heb ik twintig keer op het ‘stop’ knopje gedrukt – is een nog groter raadsel. Misschien is een stopbord een idee?

Tijdens mijn reis naar Amsterdam ben ik er ook achter gekomen dat – om snel in Amsterdam aan te komen – de Intercity Direct de beste optie is, alleen waarom moeten studenten ook nog voor de Schiphol toeslag betalen? En dit alles, omdat de Intercity Direct de capaciteit anders niet aan kan. Snap jij het of snap ik het? Dus met €2,60 extra – en soms als je geluk hebt €1,56 – zou de capaciteit opeens geen probleem zijn? Ik dacht persoonlijk dat dit betaald moest worden vanwege de negatieve externe effecten die Schiphol met zich meebrengt, maar dat blijkt dus niet zo te zijn.

Na een jaar een tussenjaar te hebben gehad valt het mij toch wel vies zwaar hoe hoog de druk is voor studenten. Ik durf bijna geen momentje meer voor mezelf te nemen, uit angst dat ik niet genoeg doe. Misschien ben ik te kritisch voor mezelf, dat kan. Maar er wordt dan ook wel wat van je verwacht. En we gaan niet voor minder dan goud.

Ook kwam er nog eens bij kijken, dat ik deze column moest schrijven. En het viel mij op, dat er eigenlijk niks nieuws te vinden was op het nieuws. Alle Corona informatie komt ons denk ik langzamerhand ook wel de neuzen uit en al helemaal omdat er zoveel verschillende versies zijn van het ‘Corona nieuws’. De een zegt dat de testen wel te vertrouwen zijn en de ander niet. Wat of wie moeten we nu nog geloven?

En dan komt de discussie over Grapperhaus er ook nog bij kijken. Terwijl de hele situatie eigenlijk helemaal niet zo grappig is. Het is makkelijk om te vergeten dat onze leiders ook maar gewoon mensen zijn. Proost Grapperhaus, op een goed huwelijk.